Jutrznia Zmartwychwstania Pańskiego w transkrypcji polskiej

 CHRYSTOS WOSKRESE!


Dziś Wielkanoc, święto wspólne dla (niemal) wszystkich chrześcijan, w dodatku obchodzone w tym roku w jednym terminie przez tych, którzy stosują się do Paschalii juliańskiej, oraz zwolenników Paschalii gregoriańskiej.

Wszystkim PT. Czytelnikom tego bloga życzę, by słowa św. Jana Chryzostoma o Zmartwychwstaniu Pańskim  dotarły do głębi ich serc! Kalo Pascha - pięknej Paschy!


Zaś jako świąteczną lekturę zamieszczam polską transkrypcję Jutrzni Paschalnej ze starej witryny OO. Bazylianów. Tekst pochodzi z modlitewnika Pryjdite pokłonimsia i jest rzadziej używany niż wersja z bazyliańskiego Mołytwosłowa (która już za parę godzin  rozbrzmiewać będzie także w cerkwi w Lublinie). Wersję polską (wg. tradycji rosyjsko-synodalnej, ale tu różnic raczej nie ma, chyba że w rubrykach) poznać można na stronie warszawskiej wspólnoty prawosławnej pw. św. Grzegorza Peradze. Dla porównania - inne tłumaczenie Kanonu opracował był śp. o. archim. Roman Piętka MIC (1937-2011).
 

 UTRENIA U NEDILU PASCHY


Hłas 6, samohłasnyj: Woskresennia Twoje, Chryste Spase, anheły ospiwujut´ na nebesach, i nas na zemli spodoby czystym sercem Tebe ospiwuwaty i sławyty.

Swiaszczenyk: Sława swiatij, i jedynosuszcznij, i żywotworiaszczij, i nerozdilnij Trojci, zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Ludy: Amiń.

Tropar, hłas 5: Chrystos woskres iz mertwych, smertiu smert´ podoław, i tym, szczo w hrobach, żyttia daruwaw (3).

Stych 1: Nechaj woskresne Boh i rozbiżat´sia worohy joho, i nechaj tikajut´ wid łycia joho ti, szczo nenawydiat´ joho (Ps. 67,2).

Stych 2: Jak iszczezaje dym, nechaj iszczeznut´, jak tane wisk wid łycia wohniu (Ps. 673).

Stych 3: Tak nechaj pohybnut´ hrisznyky wid łycia bożoho, a prawednyky nechaj wozweselat´sia (Ps. 67,3-4).

Stych 4: Ce deń, szczo joho stworyw Hospod´, wozradujemosia i wozweselimsia w nim (Ps. 117,24).

Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.

Swiaszczenyk: Chrystos woskres iz mertwych, smertiu smert´ podoław.

Ludy: I tym, szczo w hrobach, żyttia daruwaw.

Myrna jektenija

Dyjakon: W myri Hospodu pomolimsia.
Ludy, na kożne proszennia: Hospody, pomyłuj.
Za myr z wysot i spasennia dusz naszych Hospodu pomolimsia.
Za myr wsioho switu, dobryj stan swiatych bożych cerkow i zjednannia wsich Hospodu pomolimsia.
Za swiatyj chram cej i tych, szczo z wiroju, błahohowinniam i strachom bożym wchodiat´ do nioho, Hospodu pomolimsia.
Za swiatiszoho wsełenśkoho archyjereja (imja), papu Rymśkoho, i za błażenniszoho patrijarcha naszoho (imja), i za preoswiaszczenniszoho archyjepyskopa j mytropołyta naszoho Kyr (imja), boholubywoho jepyskopa naszoho Kyr (imja), czesne preswiterstwo, u Chrysti dyjakonstwo, za wweś pryczet i ludej Hospodu pomolimsia.
Za Bohom bereżenyj narod nasz, za prawlinnia i wse wijśko Hospodu pomolimsia.
Za horod cej (Za seło ce, Za swiatu obytel ciu), i za wsiakyj horod, kraszu, i za tych, szczo wiroju żywut´ u nych, Hospodu pomolimsia.
Za dobre polittia, za wrożaj płodiw zemnych i czasy myrni Hospodu pomolimsia.
Za pławajuczych, podorożujuczych (na zemli i w powitri), nedużych, strażdajuczych, połonenych, i za spasennia jich Hospodu pomolimsia.
Szczob izbawytysia nam wid usiakoji skorby, hniwu j nużdy, Hospodu pomolimsia.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Preswiatu, preczystu, prebłahosłowennu, sławnu Władyczyciu naszu Bohorodyciu i prysnodiwu Mariju, z usima swiatymy pomjanuwszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
Swiaszczenyk: Bo Tobi nałeżyt´ usiaka sława, czest´ i pokłonennia, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.

Kanon Paschy

Hłas 1, pisnia 1
Irmos: Woskresennia deń, proswitimsia ludy: Pascha, Hospodnia Pascha, wid smerty bo do żyzni i wid zemli do nebes Chrystos Boh nas perewiw, peremożnu pisniu spiwajuczy.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Tropareć: Oczyst´mo poczuttia, * i pobaczymo Chrysta, neprystupnym switłom woskresennia siajuczoho, * i szczob jasno poczuły, jak każe: Radujtesia, * peremożnu pisniu spiwajemo.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Nebesa oto dostojno nechaj weselat´sia, * zemla ż nechaj radujet´sia, * nechaj praznuje i swit, wydymyj uweś i newydymyj, * bo Chrystos wostaw – radist´ wiczna.
Katawasija: Woskresennia deń:

Mała jektenija

Dyjakon: Szcze i szcze w myri Hospodu pomolimsia.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Preswiatu, preczystu, prebłahosłowennu, sławnu Władyczyciu naszu Bohorodyciu i prysnodiwu Mariju, z usima swiatymy pomjanuwszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
Swiaszczenyk: Bo twoja je włada i Twoje je carstwo, i syła, i sława, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.

Pisnia Z
Irmos: Pryjdit´, pyjmo pyttia nowe, szczo ne z kamenia neplidnoho czudom jawłene, ałe netlinnia dżereło, szczo z hrobu, nacze doszcz, wydało Chrysta, w niomu my utwerdżujemosia.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Nyni wse napownyłosia switłom, * i nebo, i zemla, i hłybyny pidzemni, * nechaj że praznuje wsia twar wostannia Chrystowe, * w jakomu utwerdżujet´sia.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Wczora ja buw pohrebanyj z toboju, Chryste, * wostaju dneś z toboju woskresłym; * wczora rozpjatyj buw ja z toboju, * sam mene sprosław, Spase, u carstwi twojim.
Katawasija: Pryjdit´, pyjmo:

Mała jektenija i wyhołos:
Bo Ty jesy Boh nasz, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Ipakoj, hłas 4
Poperedywszy ranok, ti, szczo buły z Marijeju, * i znajszowszy kamiń, widwałenyj wid hrobu, * poczuły wid anheła: Czomu szukajete jak ludynu toho, chto je w switli prysnosuszcznomu? * Wydyte hrobni pełeny, biżit´ i switowi propowidujte, * szczo wostaw Hospod´, jakyj umertwyw smert´, * win bo je Syn Boha, szczo spasaje rid ludśkyj.

Pisnia 4
Irmos: Na bożestwennij strażi bohohłasnyj Awakum nechaj stane z namy i pokaże switłonosnoho anheła, szczo jasno howoryt´: Dneś spasennia switowi, bo woskres Chrystos jak wsesylnyj.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Jak mużeśkyj poł, szczo stworyw diwyczu utrobu, * jawywsia Chrystos, i jak czołowik ahncem nazwawsia, * i neporocznym, bo ne zaznaw skwerny, nasza Pascha, * i jak Boh istynnyj –zwerszenym zwet´sia.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Jak odnoricznyj ahneć, * błahosłowennyj nam wineć – Chrystos, * dobrowilno za wsich zakołenyj buw – Pascha oczyszczennia, * i znowu iz hrobu nam zasiajaw – czudowe sonce prawdy.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Bohooteć że Dawyd pered otinenym kowczehom tanciuwaw ihrajuczy, * ludy ż bożi swiatiji, zdijsnennia proobraziw baczywszy, * weselimsia pobożno, * bo woskres Chrystos jak wsesylnyj.
Katawasija: Na bożestwennij strażi:

Mała jektenija i wyhołos:
Bo Ty błahyj i czołowikolubeć Boh jesy, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Pisnia 5
Irmos: Rannim rankom łyńmo i, zamist´ myra, pisniu prynesim Władyci, i pobaczym Chrysta – sonce prawdy, szczo wsim żyttia zaswiczuje.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Bezmirne Twoje myłoserdia baczywszy, * adowymy uzamy zwjazani, * do switła jszły, Chryste, wesełymy nohamy, * Paschu chwalaczy wicznuju.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Prystupim swiczenosci * do Chrysta, szczo jak żenych izchodyt´ iz hrobu, * i razom swiatkujmo switłopraznycznymy widprawamy * Paschu bożu spasytelnu.
Katawasija: Rannim rankom łyńmo:

Mała jektenija i wyhołos:
Bo oswiatyłosia i prosławyłosia pre-czesne j wełyczne imja Twoje, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Pisnia 6
Irmos: Zijszow Ty z hłybyny zemli i sokruszyw Ty wereji wiczni, szczo derżały zwjazanych, Chryste, i trydnewnyj, jak iz kyta Jona, woskres jesy iz hrobu.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Zberih Ty ciłymy peczati, Chryste, * woskres jesy iz hrobu, * kluczi Diwy ne poruszywszy w rizdwi twojim, * i stworyw Ty nam rajśki dweri.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Spase mij, żywe i neżertwenne zakołennia, * jak Boh Sam sebe wołeju swojeju prywiw do Otcia, * razom woskresyw jesy wserodnoho Adama, * woskresszy iz hrobu.
Katawasija: Zijszow Ty z hłybyny zemli:

Mała jektenija i wyhołos:
Bo Ty jesy car myru i Spas dusz naszych, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Kondak, hłas 8
Chocz i u hrib zijszow Ty, Bezsmertnyj, * ta adowu zrujnuwaw Ty syłu, * i woskres jesy jak peremożeć, Chryste Boże, * żinkam myronosyciam zwistywszy: Radujtesia, * i twojim apostołam * myr darujesz, * padszym podajesz woskresennia.

Ikos
Te pered soncem Sonce, szczo zajszło kołyś-to do hrobu, pospiszajuczy wranci, szukały, jak dnia, myronosyci-diwy, i odna do odnijeji kłykały: O, druhyni, pryjdit´, i pachoszczamy pomażemo tiło żywonosne, płot´, szczo woskresyła padszoho Adama i łeżyt´ u hrobi. Idim, pospiszajmo, jak wołchwy, i pokłonymsia, i prynesim myro, jak dary, ne w pełenach, ałe w płaszczanyci obwytomu, i zapłaczmo, i zakłyczmo:
O, Władyko, wostań, padszym podajesz woskresennia.

“Woskresennia Chrystowe baczywszy”
Woskresennia Chrystowe baczywszy, * pokłonimsia swiatomu Hospodu Isusu, * jedynomu bezhrisznomu. * Chrestu Twojemu pokłoniajemosia, Chryste, * i swiateje woskresennia Twoje ospiwujemo i sławymo. * Ty bo jesy Boh nasz, * krim Tebe, inszoho ne znajemo, * imja Twoje imenujemo. * Pryjdit´, usi wirni, * pokłonimsia swiatomu Chrystowomu woskresenniu, * oś bo pryjszła czerez chrest radist´ usiomu switowi. * Powsiakczas błahosłowlajuczy Hospoda, * ospiwujemo woskresennia joho, * bo, pereterpiwszy rozpjattia, * win smertiu smert´ rozruszyw (3).

Stychyra, hłas 6
Woskres Isus iz hrobu, * jak i prowistyw, * podaw nam żyttia wiczne * i wełyku mylist´ (3).

Pisnia 7
Irmos: Toj, szczo otrokiw iz peczi izbawyw, stawszy czołowikom, strażdaje, jak smertnyj, i strażdanniam zodiahaje smertne w krasu netlinnia, jedyn błahosłowennyj Boh otciw i preprosławłenyj.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Żinky bohomudri z myrom slidom za toboju pospiszały * i Tebe jak mertwoho zi slozamy szukały, * radijuczy, pokłonyłysia żywomu Bohowi * i Paschu tajinstwennu uczenykam twojim błahowistyły.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Smerty praznujemo umertwinnia, * adu zrujnuwannia, inszoho żyttia wicznoho naczało * i, radijuczy, ospiwujemo wynownoho * – jedynoho błahosłowennoho otciw Boha i preprosławłenoho.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych. Jak woistynu swiaszczenna i preuroczysta ocia spasytelna nicz * i switłozoriana, jak switłosiajnoho dnia, * woskresennia prowisnycia, * w nij bo netlinne switło iz hrobu płottiu wsim zasijało.
Katawasija: Toj, szczo otrokiw iz peczi izbawyw:

Mała jektenija i wyhołos:
Bud´ włada carstwa twoho błahosłowenna i preprosławłena, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Pisnia 8
Irmos: Cej znamennyj i swiatyj deń, perszyj w tyżni, car i Hospod´, nad praznykamy praznyk i nad torżestwamy torżestwo; w niomu błahosłowim Chrysta na wiky.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Pryjdite, nowoho wynohradnoho owoczu, * bożestwennoji radosty, carstwa Chrystowoho, * w uroczystyj deń woskresennia pryczastimsia, * ospiwujuczy joho jak Boha na wiky.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
Wozwedy nawkruh oczi twoji, Sione, i hlań: * Oś bo pryjszły do Tebe, jak bohoswitli swityła, * wid zachodu, i piwnoczi, i moria, i schodu, dity twoji, * w Tobi błahosłowlajuczy Chrysta na wiky.
Pryspiw: Błahosłowim Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha – Hospoda, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Trojicznyj: Otcze Wsederżytelu, i Słowe, i Dusze, * w trioch osobach zjednane jestwo, * presuszczestwenne i prebożestwenne, * w Tebe my chrestyłysia i Tebe błahosłowymo na wsi wiky.
Pryspiw: Chwałymo, błahosłowymo, pokłoniajemosia Hospodowi, ospiwujuczy i prosławlajuczy joho po wsi wiky.
Katawasija: Cej znamennyj i swiatyj deń:

Mała jektenija i wyhołos:
Bo błahosłowyłoś imja Twoje i prosławyłoś carstwo Twoje, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Dyjakon: Bohorodyciu i Matir switu w pisniach zwełyczajmo.

Pisnia 9
Pryspiw: Anheł spowiszczaw Błahodatnij: Czystaja Diwo, radujsia, i znowu każu: Radujsia, twij Syn woskres trydnewnyj iz hrobu, i mertwych wozdwyhnuw win; ludy, weselitesia.
Irmos: Switysia, switysia, nowyj Jerusałyme, sława bo Hospodnia na Tobi wozsijała. Radij nyni i wesełysia, Sione, a Ty, Czystaja, krasujsia, Bohorodyce, wostanniam rożdennia Twoho.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
O, bożestwennyj, o, lubyj, * o, presołodkyj twij hołos, * z namy bo neobmanno obiciaw Ty buty do skinczennia wiku, Chryste; * Joho my, wirni, za utwerdżennia nadiji majuczy, radujemosia.
Pryspiw: Chrystos woskres iz mertwych.
O, Pascho wełyka i najswiatisza, Chryste, * o, mudroste, i Słowo Boże, i syło, * podawaj nam tisnisze zjednatysia z toboju * w neweczernij deń carstwa twoho.
Pryspiw: Anheł spowiszczaw:
Katawasija: Switysia, switysia:

Mała jektenija i wyhołos:
Bo Tebe chwalat´ usi syły nebesni, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.

Switylnyj
Płottiu zasnuwszy, jak mertwyj, cariu i Hospody, trydnewnyj woskres jesy, Adama wozdwyh iz tli i znyszczyw smert´: Pascha netlinnia, switu spasennia.

Chwałytni
“Wsiake dychannia”, hłas 1
Psałom 148
Pryspiw: Wsiake dychannia nechaj chwałyt´ Hospoda.
Chwalite Hospoda z nebes, chwalite joho w wysznich.
Pryspiw: Tobi nałeżyt´sia pisnia, Boże.
Chwalite joho, wsi anheły joho, chwalite joho, wsi syły joho.
Pryspiw: Tobi nałeżyt´sia pisnia, Boże.
Chwalite joho, sonce j misiaciu, chwalite joho, wsi zwizdy i switło.
Chwalite joho, nebesa nebes, i woda, szczo wyszcza nebes; nechaj wozchwalat´ imja Hospodnie.
Bo win skazaw, i stałosia, win poweliw, i utworyłosia.
Postawyw jich powik i powik wiku, powelinnia pokław, i ne mynet´sia.
Chwalite Hospoda z zemli, zmiji i wsi bezodni.
Wohoń, hrad, snih, lid, burianyj witer, szczo wykonujut´ słowo joho.
Hory i wsi chołmy, derewa płodonosni i wsi kedry.
Zwiri i wsiaka skotyna, hady i ptyci pernati.
Cari zemni i wsi ludy, kniazi i wsi suddi zemli.
Junaky i diwyci, starszi z mołoddiu, nechaj wozchwalat´ imja Hospodnie: bo woznesłosia imja joho jedynoho.
Ispowidannia joho na zemli i na nebi, i pidijme rih ludej swojich.
Pisnia wsim prepodobnym joho, synam izrajiłewym, ludiam, szczo nabłyżajut´sia do nioho.
Psałom 149
Zaspiwajte Hospodewi pisniu nowu, chwalinnia joho w cerkwi prepodobnych.
Nechaj wozwesełyt´sia Izrajil tym, chto joho stworyw, a syny sionśki nechaj wozradujut´sia carem swojim.
Nechaj chorom prosławlat´ joho, pry tympani i psałtyri nechaj spiwajut´ jomu.
Bo błahowołyt´ Hospod´ ludiam swojim i pidnese pokirnych na spasennia.
Wozchwalat´sia prepodobni u sławi i wozradujut´sia na łożach swojich.
Prosława Boża w hortani jich, i meczi, z oboch storin hostri, w rukach jich.
Uczynyty widpłatu miż narodamy i pokarannia miż lud´my.
Zwjazaty cariw jich putamy, a sławnych Jichnich okowamy zaliznymy.
Uczynyty nad nymy sud napysanyj. Sława cia bude wsim prepodobnym joho.
Psałom 150
Chwalite Boha u swiatyniach joho, chwalite joho u twerdi syły joho.
Woskresni stychyry, hłas 1
Chwalite joho za syły joho, chwalite joho po mnożestwu wełyczi joho.
Ospiwujemo twoju, Chryste, spasytelnu strast´ * i sławymo Twoje woskresennia.
Chwalite joho hołosom trubnym, chwalite joho w psałtyri i huslach.
Chrest pereterpiwszy, i smert´ znyszczywszy, * i woskresszy iz mertwych, * umyrotwory nasze żyttia, Hospody, * bo Ty jedyn wsesylnyj.
Chwalite joho tympanom i chorom, chwalite joho na strunach i sopiłci.
Ada połonyw Ty i czołowika woskresyw Ty * woskresenniam twojim, Chryste, * spodoby nas czystym sercem * Tebe ospiwuwaty i sławyty.
Chwalite joho na kymwałach dzwinkych, chwalite joho na kymwałach hucznych. Wsiake dychannia nechaj chwałyt´ Hospoda.
Bohodostojne Twoje schodżennia sławlaczy, * ospiwujemo Tebe, Chryste, * rodywsia Ty z Diwy, * i nerozłuczenyj buw Ty wid Otcia, * postrażdaw Ty, jak czołowik, * i wołeju swojeju pereterpiw Ty chrest. * Woskres jesy z hrobu, wyjszowszy, nacze z switłyci, * szczob spasty swit.

Stychyry Paschy, hłas 5

Nechaj woskresne Boh i rozbiżat´sia worohy joho (Ps. 67,2).
Pascha swiaszczennaja nam dneś zjawyłasia, Pascha nowa, swiataja, Pascha tajinstwenna, Pascha wseczesna, Pascha - Chrystos Izbawytel, Pascha neporocznaja, Pascha wełyka, Pascha wirnych, Pascha, szczo dweri rajśki nam widkrywaje, Pascha, szczo oswiaczuje wsich wirnych.
Jak iszczezaje dym, nechaj iszczeznut´ (Ps. 67,3).
Pryjdite wid wydinnia, żinky, błahowisnyci, i Sionowi skażite: Pryjmy wid nas radisni błahowiszczennia woskresennia Chrystowoho. Krasujsia, łykuj i radujsia, Jerusałyme, caria Chrysta uzdriwszy, szczo jak żenych iz hrobu wychodyt´.
Tak nechaj pohybnut´ hrisznyky wid łycia bożoho, a prawednyky nechaj wozweselat´sia (Ps. 67,3-4).
Myronosyci żinky rannim rankom stanuły pered hrobom żyttiedawcia i zustriły anheła, szczo sydiw na kameni, a win prowistyw jim i tak mowyw: Czomu szukajete żywoho miż mertwymy? Czomu opłakujete netlinnoho u tli? Idit´ i propowidujte uczenykam joho.
Ce deń, szczo joho stworyw Hospod´, wozradujemosia i wozweselimsia w nim (Ps. 117,24).
Pascha krasna, Pascha Hospodnia, Pascha, Pascha wseczesnaja nam zasijała; Pascha, radisno druh druha obijmim! O, Pascha, izbawlinnia wid skorby: bo iz hrobu dneś, nacze iz switłyci, zasijaw Chrystos i żinok radistiu napownyw, mowlaczy: Propowidujte apostołam.
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw, Amiń.
Woskresennia deń, i proswitimsia torżestwom, i druh druha obijmim! Promowmo:
Brattia – i tym, szczo nenawydiat´ nas; prostim use z woskresenniam i tak zaspiwajmo:
Chrystos woskres iz mertwych, smertiu smert´ podoław, i tym, szczo w hrobach, żyttia daruwaw (3).

Widtak czytajet´sia “Ohłasytelne słowo Iwana Zołotoustoho w deń swiatoji Paschy”, a opisla spiwajet´sia:

Tropar, hłas 8: Ust twojich błahodat´, zasiajawszy, jak switlist´ wohniu, wsełennuju proswityła, * ne sribłolubija skarby switowi prydbała, * wysotu smyrennomudrija nam pokazała, * ałe, twojimy słowamy nawczajuczy, otcze Iwane Zołotoustyj, * moły Słowo, Chrysta Boha, szczob spasłysia duszi naszi.

Jektenija usylnoho błahannia
Dyjakon: Pomyłuj nas, Boże po wełykij myłosti twojij, mołymoś Tobi, wysłuchaj i pomyłuj.
Ludy, na kożne proszennia: Hospody, pomyłuj (3)
Szcze mołymoś za swiatiszoho wsełenśkoho archyjereja (imja), papu Rymśkoho, i za błażenniszoho patrijarcha naszoho (imja), i za preoswiaszczenniszoho archyjepyskopa j mytropołyta naszoho Kyr (imja), boholubywoho jepyskopa naszoho Kyr (imja), za tych, szczo służat´ i posłużyły u swiatim chrami cim, i za otciw naszych duchownych, i wsiu wo Chrysti bratiju naszu.
Szcze mołymoś za Bohom bereżenyj narod nasz, za prawlinnia i wse wijśko.
Szcze mołymoś za predstojaczych ludej, szczo oczikujut´ wid Tebe wełykoji i bahatoji myłosty, za tych, szczo tworiat´ nam myłostyniu, i za wsich prawosławnych chrystyjan.
Swiaszczenyk: Bo myłostywyj i czołowikolubeć Boh jesy, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.

Prochalna jektenija
Dyjakon: Spownim raniszniu mołytwu naszu Hospodewi.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Ranku wsioho zwerszenoho, swiatoho, myrnoho j bezhrisznoho u Hospoda prosim.
Ludy, na kożne proszennia: Podaj, Hospody.
Anheła myru, wirnoho nastawnyka, choronytela dusz i tiłes naszych u Hospoda prosim.
Proszczennia j widpuszczennia hrichiw i prohriszeń naszych u Hospoda prosim.
Dobroho j pożytocznoho duszam naszym i myru dla switu u Hospoda prosim.
Ostałyj czas żyttia naszoho w myri j pokajanni skinczyty u Hospoda prosim.
Chrystyjanśkoji konczyny żyttia naszoho, bezbolisnoji, bezdohannoji, myrnoji, i dobroho odwitu na strasznim sudyszczi Chrystowim prosim.
Preswiatu, preczystu, prebłahosłowennu, sławnu Władyczyciu naszu Bohorodyciu i prysnodiwu Mariju, z usima swiatymy pomjanuwszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
Swiaszczenyk: Bo Ty jesy Boh myłosty, i szczedrot, i czołowikolubija, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.

Swiaszczenyk: Myr wsim.
Ludy: I duchowi Twojemu.
Dyjakon: Hołowy waszi Hospodewi prykłonit´.
Ludy: Tobi, Hospody.
Swiaszczenyk: Hospody swiatyj, Ty, szczo w wysznich żywesz i na smyrennych spohladajesz, i wsewydiaczym okom twojim na wse tworinnia hladysz, Tobi prykłonyły my szyju duszi i tiła, i Tobi mołymosia: Swiatyj swiatych, prostiahny ruku twoju newydymu zi swiatoho miscia prożyttia twoho i błahosłowy wsich nas; i jakszczo my czymś zhriszyły, wołeju abo newołeju, jak błahyj i czołowikolubeć Boh prosty, darujuczy nam zemni i nadzemni twoji błaha.
Bo Twoje jest´ myłuwaty i spasaty nas, Boże nasz, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.

Wełykyj widpust

Dyjakon: Premudrist´.
Ludy: Błahosłowy.
Swiaszczenyk: Ty błahosłowennyj i preprosławłenyj Chrystos Boh nasz, zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń. Utwerdy, Boże, swiatuju prawosławnu (katołyćku) wiru na wiky wikiw.
Dyjakon: Preswiataja Bohorodyce, spasy nas.
Ludy: Switysia, switysia, nowyj Jerusałyme, sława bo Hospodnia na Tobi wozsijała. Radij nyni i wesełysia, Sione, a Ty. Czystaja, krasujsia, Bohorodyce, wostanniam rożdennia twoho.
Swiaszczenyk: Sława Tobi, Chryste Boże, upowannia nasze, sława Tobi.
Ludy: Chrystos woskres iz mertwych, smertiu smert´ podoław, i tym, szczo w hrobach, żyttia daruwaw. Hospody, pomyłuj (3). Błahosłowy.
Swiaszczenyk: Chrystos, szczo woskres iz mertwych, smertiu smert´ podoław, i tym, szczo w hrobach, żyttia daruwaw, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Ludy: Amiń.

Chrystos woskres iz mertwych, smertiu smert´ podoław, i tym, szczo w hrobach, żyttia daruwaw (3)
I nam daruwaw żyttia wiczne, pokłoniajemosia joho trydnewnomu woskresenniu.

---

"Płacz Bogurodzicy nad śmiercią Syna" w przekładzie śp. o. archim. Romana Piętki MIC (1937-2011)

Płacz Bogurodzicy nad śmiercią Syna

Pieśń 1

Irmos: Jak po lądzie wędrował Izrael po otchłani morza,

prześladowcę faraona widząc tonącego,

Bogu zwycięską pieśń śpiewał, wołając:

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Dziewica czysta widząc na krzyżu Syna i Pana, w bólu gorzko wołała

wraz z innymi niewiastami jęcząc i mówiąc:

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Widzę teraz Ciebie, ukochane i umiłowane moje Dziecko, na krzyżu

wiszące, i boleję w sercu, przemów, o Dobry, do Twojej służebnicy!

         Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi.

Dobrowolnie, Synu mój i Stwórco, cierpisz na drzewie gorzką śmierć-

mówi Dziewica stojąc z umiłowanym uczniem przy krzyżu.

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Teraz jestem pozbawiona mej radości i wesela, Syna mego i Pana.

Biada mi! Boleje me serce – płacząc mówi Dziewica.

Pieśń 3

Irmos: Nie ma świętego jak Ty, Panie, Boże mój, który podniosłeś róg

Twych wiernych, Dobry, i umocniłeś nas na opoce Twego wyznania.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Piotr ukrył się z bojaźni przed Żydami i rozbiegli się wszyscy

uczniowie, zostawiając Chrystusa – płacząc, mówi Dziewica.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

W strasznym Twym i przedziwnym zrodzeniu, Synu mój, zostałam

wywyższona nad inne niewiasty, ale biada mi teraz, gdy widzę Ciebie

na drzewie, płonie moje łono.

         Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi.

Widzę moje Dziecko w mych ramionach i chcę mego Syna przyjąć

z drzewa, ale nie ma nikogo, kto by mi Go dał, biada mi!

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Oto słodka moja światłość, nadzieja i mój żywot, Dobry mój Bóg

zgasł na krzyżu, płonie moje łono – łkając mówi Dziewica.

Pieśń 4

Irmos: Chrystus moją siłą, Bóg i Pan, śpiewa i głosi

Boży Kościół Twój, i z czystym sercem weseli się w Panu.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Słońce nie zachodzące, Boże Przedwieczny

i Stwórco wszystkich stworzeń, Panie mój,

jak znosisz śmierć na krzyżu – płacząc, mówi Dziewica.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Płacząc, mówi dziewicza Oblubienica do dostojnego Józefa:

Idź, Józefie, odważnie do Piłata i poproś,

aby zdjęto z krzyża twego Nauczyciela.

         Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi.

Widząc Dziewicę gorzko płaczącą, Józef zasmucił się i poszedł

do Piłata, w płaczu wołając: Daj mi ciało mego Boga!

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Gdy widzę Ciebie związanego i bez chwały, nagiego na drzewie,

Dziecię moje, płonie moje łono, płaczę jako matka.

Pieśń 5

Irmos: Boską światłością Twoją, Dobry, oświeć z miłością dusze

tych, którzy czuwają dla Ciebie. Modlę się, abym poznał Ciebie,

Słowo Boże, prawdziwego Boga, i wołam z mroku grzechu:

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Józef załamany, płacząc i dziwiąc się, razem z Nikodemem zdjął

i ucałował najczystsze ciało, łkając, płacząc i opiewając Go jako Boga!

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Matka, Oblubienica dziewicza, przyjęła Go z płaczem i złożyła na swych kolanach,

we łzach całując Go, błagając, gorzko łkając i krzycząc.

Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi.

Ciebie, Jedyną Nadzieję i Życie, Władco, Synu mój i Boże,

w oczach jako światłość miała służebnica Twoja,

a teraz zostałam Ciebie pozbawiona, słodkie moje i umiłowane Dziecię.

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Otoczyły mnie boleści, troski i westchnienia, biada mi – mówi

Dziewica, gorzko płacząc – oto widzę Ciebie, Dziecię moje ukochane,

nagiego i samotnego, zmarłego i namaszczonego wonnościami.

Pieśń 6

Irmos: Widząc morze życia wzdymane napaści burzą, do cichej

przybiegam Twej przystani, wołając: Podnieś ze zniszczenia

moje życie, wielce miłosierny!

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Gdy widzę Ciebie martwym, Miłośniku człowieka, który wskrzeszasz

umarłych i wszystko trzymasz w swej dłoni, zranione jest moje łono,

chcę umrzeć razem z Tobą – mówi Dziewica –

nie zniosę bowiem tego widoku, Ty jesteś martwy i bez oddechu.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Dziwię się, widząc Ciebie, najlepszy Boże i szczodry Panie, bez chwały,

bez oddechu i bez życia, płacząc trzymam Ciebie, jakże mam mieć

nadzieję ujrzenia Ciebie, Synu mój i Boże, biada mi!

         Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi.

Czyż nie powiesz żadnego słowa do Twej służebnicy, Słowo Boże,

czyż nie obdarzysz, Władco, Tej, która Ciebie zrodziła –

mówi Dziewica, płacząc, łkając i całując ciało swego Pana.

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Myślę, Władco, że nie usłyszę już Twego słodkiego głosu ani też nie

z oczu Twego dobrego oblicza, gdyż odszedłeś, Synu mój,

z oczu Twojej służebnicy.

Kontakion, ton 8:

Przyjdźcie wszyscy, zaśpiewajmy ukrzyżowanemu za nas, na drzewie

bowiem widząc Go Maryja, mówiła: Chociaż cierpisz ukrzyżowanie, Ty

jesteś Syn i Bóg mój.

Ikos:

         Jak owieczka za swym jagnięciem prowadzonym na zabicie, razem z innymi niewiastami szła Maryja z rozpuszczonymi włosami, tak wołając: Gdzie podążasz, Dziecię? Czemu tak szybko idziesz? Czyżby nowe wesele odbywało się w Kanie i tam teraz dążysz, aby wodę przemienić w wino? Czy mam iść z Tobą, Dziecię, czy też raczej poczekam na Ciebie? Powiedz mi choćby jedno słowo! Nie przechodź milcząc koło mnie, Ty, który zachowałeś mnie nieskalaną! Ty bowiem jesteś Syn i Bóg mój!

Pieśń 7

Irmos: W piecu anioł rozlał rosę na pobożnych Młodzieńców

i z rozkazu Boga ogień spalił Chaldejczyków, zmuszając tyrana

do okrzyku: Błogosławiony jesteś, Boże ojców naszych!

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Gdzie jest, Synu mój i Boże, dawne zwiastowanie, które powiedział mi

Gabriel: Głoszę Tobie Króla, Syna Najwyższego Boga! A teraz widzę

Ciebie, słodka moja światłości, nagiego, związanego i martwego.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Synu mój i Boże, który uleczasz choroby, zabierz mnie teraz ze sobą,

abym i ja zstąpiła, Władco, razem z Tobą do otchłani, nie zostawiaj

mnie samej, nie mogę żyć bez Ciebie, słodkiej mojej światłości!

         Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi.

Z innymi niewiastami, niosącymi wonności, łkała gorzko Nieskalana,

widząc niesionego martwego Chrystusa, i wołała: Biada mi!

Cóż widzę? Gdzie teraz idziesz, mój Synu, pozostawiając mnie samą?

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Omdlewając i łkając, mówi Nieskalana do niewiast niosących

wonności: Płaczcie ze mną i łkajcie gorzko, oto bowiem

słodka moja światłość i wasz Nauczyciel zostaje złożony do grobu!

Pieśń 8

Irmos: Z płomienia sprawiedliwym rosę wytoczyłeś i ofiarę

sprawiedliwego spaliłeś wodą. Wszystko bowiem, co zechcesz, to czynisz,

Chryste, Ciebie wysławiamy po wszystkie wieki.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Józef widząc łkającą Dziewicę, załamany gorzko wołał:

Jakże, o Boże mój, pogrzebie teraz Ciebie Twój sługa,

jakimi całunami owinę Twoje ciało?

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Ten dziwny widok przekracza rozum,

gdy Ty, Panie, który nosisz wszystkie stworzenia,

niesiony jesteś przez Józefa i Nikodema do grobu.

         Błogosławmy Ojca i Syna i Świętego Ducha.

Widząc przedziwną i sławną tajemnicę, Dziewica zawołała do Syna

i Pana: Jakże w nędznym grobie złożę Tego,

który martwym każe wstawać z grobów?

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Nie odejdę od Twego grobu, Dziecię moje,

ani też nie przestanę wylewać łez, aż sama zstąpię do otchłani,

nie mogę bowiem znieść rozłączenia z Tobą, Synu mój!

         Chwalmy, błogosławmy i kłaniajmy się Panu,

opiewając i wywyższając Go na wieki!

Pieśń 9

Irmos: Boga ludzie nie mogą oglądać, na Niego nie śmią patrzeć

aniołowie. Przez Ciebie, Najczystsza, zjawił się

jako człowiek Wcielony Bóg.

Wielbiąc go wraz z niebieskimi zastępami Ciebie wysławiamy.

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Odtąd nie dotknie mnie już żadna radość – łkając, mówi Nieskalana. –

Oto światłość moja i radość moja zstępuje do grobu,

nie zostawię Go samego, umrę tutaj i zostanę z Nim pochowana!

         Chwała Tobie, Boże nasz, chwała Tobie!

Ulecz teraz, Dziecię moje, ranę mej duszy – we łzach woła Dziewica –

zmartwychwstań i utul mój ból oraz troski,

możesz bowiem, Władco, czynić, co zechcesz,

chociaż dobrowolnie dajesz się pogrzebać.

         Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi.

O, jakże ukryła się przed Tobą otchłań łask – tajemniczo do Matki

powiedział Pan – chcąc bowiem zbawić moje stworzenie,

zechciałem umrzeć. Zmartwychwstanę jednak i wysławię Ciebie

jako Bóg nieba i ziemi.

         Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Opiewać będę Twoje miłosierdzie, Miłośniku człowieka,

kłaniam się bogactwu Twego miłosierdzia, Władco.

Pragnąc bowiem zbawić swoje stworzenie, śmierć przyjąłeś –

mówi Dziewica – ale przez Twoje zmartwychwstanie, Zbawco,

zmiłuj się nad nami wszystkimi!

Wielki Tydzień i święto Zmartwychwstania - teksty

Wchodzimy w Tydzień Męki Pańskiej. Teksty i nagrania z Wielkiego Tygodnia i święta Zmartwychwstania Pańskiego publikowane w ub.r. warte są przypomnienia.

Dla porównania zajrzeć można i na stronę prawosławnej wspólnoty pw. św. Grzegorza Peradze w Warszawie, gdzie znaleźć można teksty liturgiczne w wersji rosyjsko-synodalnej po polsku.

Ukraińskie Towarzystwo Historyczne w Polsce - stanowisko ws. sytuacji w Ukrainie (12.IV.2014)

Poniżej wklejam tekst otrzymany od Pana Profesora Romana Drozda:

STANOWISKO

Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego w Polsce w sprawie sytuacji w Ukrainie

Ukraińskie Towarzystwo Historyczne w Polsce z wielkim zaniepokojeniem obserwuje ostatnie wydarzenia w Ukrainie. Federacja Rosyjska  swoim bezprawnym zajęciem Krymu- terytorium Ukrainy zrujnowała obowiązujący system bezpieczeństwa międzynarodowego. Przestrzeganie wszystkich traktatów i umów międzynarodowych oraz dwustronnych utraciło swoją nienaruszalną moc, otwierając drogę do ich rewizji i ustalania nowego ładu. Federacja Rosyjska swoją agresją na terytorium Ukrainy udowodniła, że postrzega świat z pozycji siły, gdzie silniejszy ogranicza wolność słabszym. Jest to myślenie z przełomu XIX/XX wieku, które doprowadziło do dwóch wojen światowych. Apelujemy do prezydenta Władimira Putina i władz Rosji do zejścia z drogi agresji i aneksji na rzecz pokoju i budowania Europy i świata jako wspólnoty wolnych narodów, równorzędnych państw. Dalsza agresja wobec Ukrainy doprowadzi do wybuchu wojny, niezliczonych ofiar, cierpień ludzi i sąsiedzkiej nienawiści. Odpowiedzialność za to poniosą władze Rosji i naród rosyjski.  

Wzywamy władze Ukrainy do podjęcia stanowczych działań na rzecz zaprowadzenia porządku w regionach, gdzie separatyści opłacani, a nawet bezpośrednio wspomagani przez agentów i żołnierzy rosyjskich  podburzają miejscową ludność, występują przeciwko konstytucyjnemu  ładowi. Jest to agresja przeciwko której każdy szanujący się Rząd, Prezydent i Parlament jest zobowiązany do sprzeciwienia się! Brak stanowczych działań w tym zakresie będzie świadczyć o słabości obecnych ukraińskich władz i zachęcać separatystów i ich popleczników do dalszych jeszcze bardziej radykalnych działań. Waszym zadaniem w imię Niebiańskiej Sotni i całego Majdanu jest bronić Narodu i Jego wolnościowych pragnień. W historii Ukrainy i Narodu Ukraińskiego jest wiele momentów, gdzie opieszałość , brak zdecydowanych działań doprowadziły do klęski. Apelujemy, nie powtarzajcie tych błędów, wyciągnijcie wnioski z historii. 

Wzywamy narody świata szanujące wolność i niezależność, aby odrzuciły partykularne interesy w imię taniego gazu, brudnych srebrników do przeciwstawienia się jawnej i bezprawnej agresji Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy. Pokażcie, że głoszone przez Was wartości wolności i demokracji są fundamentem budowanej przez Was  cywilizacji, a nie kolejnym frazesem. Brak stanowczych działań z Waszej strony doprowadzi do wojny, za którą zapłacimy wszyscy. Droga ustępstw wobec agresora, jak uczy historia, nie jest drogą do jego powstrzymania, ale drogą do wybuchu wojny. 

Powstrzymajmy kolejną wojnę w Europie!!!

Warszawa, 12. 04. 2014 r.

W imieniu UIT przewodniczący

dr hab., prof. nadzw. Roman Drozd

Lublin 11.IV.2014 - pielgrzymka ku czci bł. Emiliana Kowcza

Znamy już program pielgrzymki 11 kwietnia na Majdanek!

12.00 -Uroczyste rozpoczęcie Pielgrzymki, modlitwa za zmarłych i pomordowanych w obozie na Majdanku, modlitwa ku czci ks. Emiliana Kowcza, złożenie kwiatów i zapalenie zniczy przy pomniku Walki i Męczeństwa;

12.30 – zwiedzanie terenu byłego obozu koncentracyjnego na Majdanku – „Śladami ks. Emiliana Kowcza”;

14.00 – przerwa na poczęstunek (Budynek Instytutu Dziennikarstwa KUL, ul. Męczenników Majdanka 70);

14.30 – film oraz prezentacja multimedialna o ks. Emilianie Kowczu oraz Majdanku (Budynek Instytutu Dziennikarstwa KUL, ul. Męczenników Majdanka 70);

- zwiedzanie Lublina

16.00 – Liturgia Uprzednio Poświęconych Darów (Cerkiew greckokatolicka przy al.Warszawskiej 84),

19.00 – wspólna droga krzyżowa na Majdanku z udziałem młodzieży z Polski i Ukrainy (początek przy pomniku Walki i Męczeństwa, ostatnia stacja przy Mauzoleum)

 Źródło: Fundacja Kultury Duchowej Pogranicza

Boska Liturgia św. Bazylego Wielkiego w transkrypcji polskiej

Podług przyjętego w Kościołach tradycji bizantyjskiej zwyczaju, Boska Liturgia przypisywana św. Bazylemu Wielkiemu celebrowana jest na ogół 10 razy w roku: w Wigilię Bożego Narodzenia, we wspomnienie św. Bazylego (1/14 stycznia), w Wigilię Teofanii (Jordanu), w pięć niedziel Wielkiego Postu oraz w Wielki Czwartek i Wielką Sobotę. Realnie zatem uczestniczyć w niej można w pierwszych miesiącach roku (mówimy o sytuacji takiej, jak w UKGK w Polsce, gdzie w sferze liturgicznej obowiązuje kal. juliański): od stycznia do kwietnia (ew. początku maja).

Nawiasem pisząc: niektórzy mylnie uważają, iż te 10 razy w ciągu roku to "limit" celebrowania tej Liturgii. W istocie jest odwrotnie - to przepisane przez Kościół minimum i żadnym "przestępstwem" nie byłoby częstsze używanie tego formularza liturgicznego. Nie dzieje się tak chyba głównie ze względu na to, że w Boska Liturgia św. Jana Chryzostoma zawiera krótsze modlitwy, w szczególności anafory (kanonu eucharystycznego).

Z punktu widzenia laika między Liturgiami św. Jana i św. Bazylego nie ma prawie żadnej różnicy. Ich "głośne" (śpiewane przez prezbitera, diakona i chór) teksty niemal się nie różnią. Jedyne różnice to inny święty (Bazyli, nie Jan) wspomniany w rozesłaniu, zaś na anaforze inny teotokion i trochę inne przed nim wezwanie. Najbardziej rzucającą się w oczy różnicą jest bardziej przeciągły śpiew chóru,"pokrywającego" dłuższe w tym wypadku modlitwy kapłana.

Dziś ostatnia, piąta niedziela Postu. Już prawie żegnamy się z Liturgią św. Bazylego. Abyśmy jej nie zapomnieli, poniżej wklejam tekst ukraiński w polskiej transkrypcji. Tekst oryginalny figuruje na old.bazylianie.pl, zaś na stronie założonej przez śp. O. Archimandrytę Romana Piętkę MIC (1937-2011) zapoznać się można z tłumaczeniem polskim Jego autorstwa (odzwierciedlającym wersję rosyjsko-synodalną Liturgii).
CZYN SWIASZCZENNOJI I BOŻESTWENNOJI LITURHIJI WASYLIJA WEŁYKOHO

Mołytwy pered Liturhijeju
Pered ikonostasom
Swiaszczenyk i dyjakon tworiat´ try pokłony pered swiatymy dwermy ikonostasu.
Dyjakon: Błahosłowy, władyko.
Swiaszczenyk: Błahosłowen Boh nasz zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Dyjakon :. Amiń.
Sława Tobi, Boże nasz, sława Tobi.
Cariu nebesnyj, utiszytelu, Dusze istyny, szczo wsiudy jesy i wse napowniajesz, skarbe dibr i żyttia podatelu, pryjdy i wsełysia w nas, i oczysty nas wid usiakoji skwerny, i spasy, błahyj, duszi naszi.
Swiatyj Boże, swiatyj kripkyj, swiatyj bezsmertnyj, pomyłuj nas (3).
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Preswiata Trojce, pomyłuj nas; Hospody, oczysty hrichy naszi; Władyko, prosty bezzakonnia naszi; Swiatyj, posity i zciły nemoczi naszi, imeny twoho rady.
Hospody, pomyłuj (3)
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Otcze nasz, Ty, szczo jesy na nebesach, nechaj swiatyt´sia imja Twoje, nechaj pryjde carstwo Twoje, nechaj bude wola twoja, jak na nebi, tak i na zemli. Chlib nasz nasuszcznyj daj nam dneś; i prosty nam dowhy naszi, jak i my proszczajemo dowżnykam naszym; i ne wwedy nas u spokusu, ałe izbaw nas wid łukawoho.
Swiaszczenyk: Bo Twoje jest´ carstwo, i syła, i sława, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas i na wiky wikiw. Amiń.
Tropar: Pomyłuj nas, Hospody, pomyłuj nas; bo, nijakoho odwitu ne znajuczy, ociu Tobi mołytwu jak Władyci my, hriszni, prynosymo: Pomyłuj nas.
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi.
Kondak: Hospody, pomyłuj nas, bo na Tebe my upowały, ne prohniwajsia duże na nas, ni ne pomjany bezzakoń naszych, ałe zhlańsia j nyni jak myłoserdnyj i izbaw nas wid worohiw naszych, bo Ty jesy Boh nasz, a my – ludy twoji, wsi – diła ruk twojich, i imja Twoje pryzywajemo.
I nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Bohorodycznyj: Myłoserdia dweri widkryj nam, błahosłowenna Bohorodyce, szczob, nadijuczysia na Tebe, my ne pohybnuły, ałe szczob izbawyłyś toboju wid bid. Ty bo jesy spasennia rodu chrystyjanśkoho.
Pidchodiat´ do ikony Chrystowoji i ciłujut´ jiji, mowlaczy:
Preczystomu obrazowi Twojemu pokłoniajemosia, błahyj, prosiaczy proszczennia prohriszeń naszych, Chryste Boże, bo wołeju błahowoływ jesy płottiu zijty na chrest, szczob izbawyty tych, szczo jich stworyw jesy, wid newoli worożoji. Tomu błahodarstwenno kłyczemo Tobi: Ty radistiu spownyw use, Spase nasz, pryjszowszy spasty swit.
Todi ciłujut´ i ikonu Bohorodyci, mowlaczy tropar:
Myłoserdia jesy dżereło, myłosty spodoby nas, Bohorodyce, zhlańsia na ludej, szczo zhriszyły, jawy, jak zawżdy, syłu twoju; bo, na Tebe upowajuczy, Radujsia, kłyczemo Tobi, jak kołyś Hawryjił, bezpłotnych archystratyh.
Prykłonywszy hołowu pered swiatymy dwermy, swiaszczenyk mowyt´ ociu mołytwu:
Hospody, poszły ruku twoju z wysoty swiatoho żyłyszcza twoho i ukripy mene na predłeżaczu służbu twoju, szczob ja neosudno staw pered strasznym prestołom twojim i bezkrowne swiaszczennodijstwo sowerszyw. Bo twoja jest´ syła na wiky wikiw. Amiń.
Roblat´ poklin do wirnych i widchodiat´ u swiatyłyszcze, mowlaczy:
Uwijdu w dim twij, pokłoniusia do chramu swiatoho twoho w strisi twojim. Hospody, nastaw mene prawdoju Twojeju, worohiw mojich rady ispraw pered toboju put´ moju. Bo nemaje w ustach jich istyny, serce jich sujetne, hrib widkrytyj – hortań jich, jazykamy swojimy łukawyły. Sudy jim, Boże, szczob widpały wid zamysliw swojich; po mnożestwu neczestia jich widkyń jich bo preohirczyły Tebe, Hospody. I nechaj wozweselat´sia wsi, szczo upowajut´ na Tebe, wowik wozradujut´sia, i wsełyszsia w nych; i pochwalat´sia toboju ti, szczo lublat´ imja Twoje. Bo Ty błahosłowysz prawednyka, Hospody; jak orużżiam błahowolinnia winczaw Ty nas.
Uwijszowszy u swiatyłyszcze, tworiat´ try pokłony pered prestołom i ciłujut´ Jewanhelije, prestoł i naprestolnyj chrest.
Odiahannia swiaszczennosłużyteliw
Swiaszczenyk i dyjakon berut´ u swoji ruky stychar, roblat´ try pokłony, howoriaczy pry kożnomu:
Boże, myłostywyj bud´ meni, hrisznomu.
Dyjakon prychodyt´ do swiaszczenyka i każe:
Błahosłowy, władyko, stychar z orarem.
Swiaszczenyk: Błahosłowen Boh nasz zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Dyjakon odiahajet´sia u stychar, mowlaczy:
Wozradujet´sia dusza moja w Hospodi, bo obłaczyw mene w ryzu spasennia i odeżoju radosty zodiahnuw mene; jak na żenycha, położyw na mene wineć i, jak newistu, ukrasyw mene krasoju.
Widtak nakładaje orar na liwe ramja.
A koły nakładaje narukawnyky, na prawu ruku mowyt´:
Desnycia twoja, Hospody, prosławyłasia w syli; prawa twoja ruka, Hospody, sokruszyła worohiw, i mnożestwom sławy Twojeji ster jesy suprotywnykiw.
Nakładajuczy na liwu, mowyt´:
Ruky twoji stworyły mene i zbuduwały mene; wrozumy mene, i nawczusia zapowidiam twojim.
Todi widchodyt´ do trapezy predłożennia i pryhotowlaje swiaszczenni reczi: dyskos stawyt´ po liwij storoni, a czaszu po prawij, i wse insze z nymy.
Swiaszczenyk błahosłowyt´ stychar i każe:
Błahosłowen Boh nasz zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Nadiahaje stychar, każuczy:
Wozradujet´sia dusza moja w Hospodi, bo obłaczyw mene w ryzu spasennia i odeżoju radosty zodiahnuw mene; jak na żenycha, położyw na mene wineć i, jak newistu, ukrasyw mene krasoju.
Todi bere epitrachyl i, pobłahosłowywszy joho, nakładaje na sebe, i mowyt´:
Błahosłowen Boh, szczo zływaje błahodat´ swoju na swiaszczenykiw swojich, jak myro na hołowi, szczo spływaje na borodu, borodu Aronowu, szczo spływaje na omety odeżi joho.
Pidperizujuczysia, howoryt´:
Błahosłowen Boh, szczo perepojasuje mene syłoju i położyw neporocznoju put´ moju, szczo czynyt´ nohy moji, jak ołenewi, i na wysotach stawyt´ mene.
Koły nakładaje narukawnyciu na prawu ruku, mowyt´:
Desnycia twoja, Hospody, prosławyłasia w syli; prawa twoja ruka, Hospody, sokruszyła worohiw, i mnożestwom sławy Twojeji ster jesy suprotywnykiw.
Nakładajuczy na liwu, mowyt´:
Ruky twoji stworyły meno i zbuduwały mene; wrozumy mene, i nawczusia zapowidiam twojim.
Jakszczo maje nabedrenyk, błahosłowyt´ joho, ciłuje i mowyt´:
Perepojaszy mecz twij po bedri twojim, sylnyj, krasotoju Twojeju i dobrotoju Twojeju; i natiahny łuk i uspiwaj, i cariuj, istyny rady, i łahidnosty, i sprawedływosty, i dywno nastawyt´ Tebe desnycia twoja zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Uziawszy fełon, błahosłowyt´, ciłuje i tak mowyt´:
Swiaszczenyky twoji, Hospody, zodiahnut´sia w prawednist´ i prepodobni twoji radistiu wozradujut´sia zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Pry wmywanni ruk swiaszczenyk i dyjakon mowlat´:
Umyju w newynnosti ruky moji i obijdu żertownyk twij, Hospody, szczob poczuty meni hołos chwały Twojeji i powidaty wsi czudesa twoji. Hospody, wozlubyw ja krasu domu twoho i misce perebuwannia sławy Twojeji. Ne pohuby z neczestywymy duszi mojeji i z mużamy krowożadnymy żyttia moho, szczo w jich rukach bezzakonnia, a desnycia jich powna pidkupu. A ja w nezłobnosti mojij chodyw, izbaw mene, Hospody, i pomyłuj mene. Noha moja stała na prawoti, w cerkwach błahosłowlu Tebe, Hospody.
Proskomydija
Pered trapezoju predłożennia (proskomydijnykom) tworiat´ try pokłony i mowlat´:
Boże, myłostywyj bud´ meni, hrisznomu.
Widkupyw Ty nas wid proklattia zakonu czesnoju Twojeju krowju; dawszy sebe na chresti prybyty i kopijem prokołoty, bezsmertia wyllaw Ty ludiam. Spase nasz, sława Tobi.
Dyjakon: Błahosłowy, władyko.
Swiaszczenyk: Błahosłowen Boh nasz zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikjiw.
Dyjakon: Amiń.
Wyrizuwannia ahncia ta czastyć
Swiaszczenyk robyt´ powerch peczati prosfory znak chresta kopijem tryczi:
Na spomyn Hospoda i Boha i Spasa naszoho Isusa Chrysta (3)
Probywaje kopije u prawyj bik peczati ta, wykrajujuczy ahneć, mowyt´: Jak owecza na zakołennia wedeno joho. Prokolujuczy z liwoji storony, każe: I jak ahneć neporocznyj pered tym, szczo stryże joho, bezhołosyj, tak i win ne widkrywaje ust swojich. U horisznij bik peczati: smyrenni joho sud nad nym widouwsia. A w dolisznij bik: A rid joho chto opowist´.
Dyjakon howoryt´ pry kożnim rizanni: Hospodu pomolimsia.
Potim howoryt´: Wiźmy, władyko.
Swiaszczenyk, wykrajawszy ahncia, pidnosyt´ joho i mowyt´:
Bo wiźmet´sia wid zemli żyttia joho.
Pry słowach dyjakona: Żertwuj, władyko, swiaszczenyk riże ahneć nawchrest i mowyt´: Żertwujet´sia Ahneć Bożyj, szczo bere hrich switu, za żyttia switu i spasennia.
Koły dyjakon mowyt´: Prokoły, władyko, swiaszczenyk, prokolujuczy ahneć u prawyj bik, każe: Odyn iz wojiniw kopijem rebra joho prokołow, i zaraz wyjszła krow i woda. i toj, chto wydiw, zaswidczyw, i prawdywe je swidczennia joho.
Dyjakon, uziawszy wyno j wodu, howoryt´ do swiaszczenyka: Błahosłowy, władyko, swiate zjednannia. I, pryjniawszy błahosłowennia nad nymy, wływaje jich do czaszi.
Swiaszczenyk bere druhu prosforu i mowyt´:
Na czest´ i pamjat´ prebłahosłowennoji Władyczyci naszoji Bohorodyci i prysnodiwy Mariji; jiji mołytwamy pryjmy, Hospody, żertwu ciu w prenebesnyj twij żertownyk.
Wykrajawszy czastyciu, kłade jiji praworucz ahncia i mowyt´:
Predstała carycia praworucz Tebe, w ryzy pozołoczeni odiahnena, preokraszena.
Uziawszy tretiu prosforu, wykrajuje czastyni i układaju jich u try riady, zhory wnyz, każuczy:
Czesnych nebesnych sył bezpłotnych.
Czesnoho, sławnoho proroka, predteczi i chrestytela Iwana, i wsich swiatych prorokiw.
Swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw Petra j Pawła, i wsich inszych swiatych apostoliw.
Swiatych otciw naszych, swiatyteliw:
Wasylija Wełykoho, Hryhorija Bohosłowa i Iwana Zołotoustoho, Atanasija j Kyryła, Mykołaja, szczo w Myrach, Kyryła j Metodija, uczyteliw słowjanśkych, swiatoho swiaszczennomuczenyka Josafata, i wsich swiatych swiatyteliw.
Swiatoho apostoła, perwomuczenyka j archydyjakona Stefana, swiatych wełykych muczenykiw: Dymytrija, Jurija, Tebdora Tyrona, i wsich swiatych muczenykiw i muczenyć.
Prepodobnych i bohonosnych otciw naszych: Antonija, Jewtymija, Sawy, Onufrija, i wsich prepodobnych otciw i materiw.
Swiatych i czudotworciw, bezsrebrenykiw:
Kosmy j Damjana, Kyra j Iwana, Pantełejmona i Jermołaja, i wsich swiatych bezsrebrenykiw.
Swiatych i prawednych bohootciw Joakjma j Anny.
Swiatoho (imja, jakoho chram i jakoho deń), i wsich swiatych; jich mołytwamy posity nas, Boże.
Bere czetwertu prosforu i mowyt´:
Pomjany, Władyko czołowikolubcze, swiatiszoho wsełenśkoho archyjereja (imja), papu Rymśkoho, i błażenniszoho patrijarcha naszoho (imja), i preoswiaszczeniszoho archyjepjskopa j mytropołyta naszoho Kyr (imja), boholubywoho jepyskopa naszoho Kyr (imja), i wse jepyskopstwo prawosławnych, czesne preswiterstwo, u Chrysti dyjakonstwo, i wweś swiaszczenyczyj czyn, (jakszczo w monastyri: wseczesniszoho otcia naszoho, archymandryta (imja), protoihumena (imja), i ihumena (imja)), bratiju i spiwsłużjteliw naszych, swiaszczenykiw i dyjakoniw, i wsiu bratiju naszu, szczo jich Ty z wełykoji Twojeji myłosty pryzwaw do spilmbty Twojeji, wsebłahyj Władyko.
Zhadujuczy żywych, swiaszczenyk kłade czastyciu za kożnoho, i na kożne imja mowyt´: Pomjany, Hospody, (imja).
Bere pjatu, prosforu i pomynaje pomerłych:
Za błażennu pamjat´ i widpuszczennia hrichiw błażennym ktytoram, swiatoho chramu cioho (jakszczo w obyteli: swiatoji obyteli cijeji).
Takoż pomynaje inszych pomerłych poimenno: Pomjany, Hospody, duszu usopszoho raba twoho (usopszoji raby Twojeji) (imja).
I wsich u nadiji woskresennia, żyttia wicznoho i Twojeji spilnoty u sopszych prawosławnych otciw i bratiw naszych, czołowikolubcze Hospody.
Swiaszczenyk kłade czastyciu i za sebe:
Pomjany, Hospody, po bahatiom szczedrotam twojim i moju nedostojnist´, i prosty meni wsiaku prowynu, wolnu i newolnu.
Pokrywannia czesnych dariw
Dyjakon, wkławszy ładanu do kadylnyci: Błahosłowy, władyko, kadyło. Hospodu pomolimsia.
Swiaszczenyk: Kadyło Tobi prynosymo, Chryste Boże nasz, jak pryjemnyj zapach duchownyj; Ty ż pryjmy joho w prenebesnyJ twij żertownyk i ziszły nam błahodat´ Preswiatoho twoho Ducha.
Dyjakon: Hospodu pomolimsia.
Swiaszczenyk, pokadywszy zwizdu, kłade jiji zwerchu swiatoho chliba i mowyt´:
I pryjszła zwizda, i stała zwerchu, de buło dytia.
Dyjakon: Hospodu pomolimsia.
Swiaszczenyk, pokadywszy perszyj pokroweć, pokrywaje swiatyj chlib na dyskosi i mowyt´:
Hospod´ wocarywsia, w krasu zodiahnuwsia, zodiahnuwsia Hospod´ u syłu i perepojasawsia. Win bo utwerdyw wsełennu, wona ne poruszyt´sia, Widtodi hotowyj prestoł twij, wid wiku Ty jesy. Pidnesły riky, Hospody, pidnesły riky hołos swij. Pidnimut´ riky rokit swij wid szumu wod mnohych. Dywni chwyli morśki, dywnyj na wysotach Hospod´. Swidoctwa twoji welmy wirni. Domowi Twojemu, Hospody, nałeżyt´ swiatist´ na dowhi dni.
Dyjakon: Hospodu pomolimsia. Pokryj, władyko.
Swiaszczenyk, pokadywszy druhyj pokroweć, pokrywaje czaszu i mowyt´:
Pokryła nebesa dobrota twoja.Chryste, i chwały Twojeji – powna zemla.
Dyjakon: Hospodu pomolimsia. Pokryj, władyko.
Swiaszczenyk kadyt´ wozduch (wełykyj pokroweć) i, pokrywajuczy oboje, mowyt´:
Pokryj nas pokrowom krył twojich, widżeny wid nas usiakoho woroha j supostata. Umyry nasze żyttia, Hospody, pomyłuj nas i swit twij, i spasy duszi naszi, jak błahyj i czołowikolubeć.
Swiaszczenyk kadyt´ predłożeni dary.
Błahosłowen Boh nasz, szczo tak izwoływ.
Dyjakon: Zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń. Za predłożeni czesni dary Hospodu pomolimsia.
Mołytwa predłożennia
Swiaszcz.: Boże, Boże nasz, Ty, szczo posław nebesnyj chlib, pożywu wsiomu switowi, Hospoda naszoho i Boha, Isusa Chrysta, Spasa, i Izbawytela, i błahotworcia, szczo błahosłowlaje j oswiaczuje nas, sam błahosłowy predłożennia oce i pryjmy joho w prenebesnyj twij żertownyk.
Pomjany, jak błahyj i czołowikolubeć, tych, szczo prynesły, i tych, za koho prynesły; i nas neosudnymy zbereży w swiaszczennodijstwi bożestwennych twojich tajin.
Bo swiate i prosławłene, preczesno j wełyczne imja Twoje, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas i na wiky wikiw. Amiń.
Widpust
Sława Tobi, Chryste Boże, upowannia nasze, sława Tobi.
Dyjakon: Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń. Hospody, pomyłuj (3) Błahosłowy.
Chrystos (u nedilu: szczo woskres iz mertwych), istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, swiatoho otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
D.: Amiń.
Dyjakon kadyt´ proskomydijnyk, a widtak prestoł, mowlaczy:
U hrobi płottiu, a w adi z duszeju jak Boh, u raju ż iz rozbijnykom, i na prestoli buw jesy, Chryste, z Otcem i Duchom, wse napowniajuczy, neopysannyj.
Takoż Psałom 50.
Pokadywszy swiatyłyszcze, namisni ikony i wirnych, dyjakon wchodyt´ znow u swiatyłyszcze i, wdruhe pokadywszy prestoł, prychodyt´ do swiaszczenyka.
Stawszy razom pered swiatoju trapezoju, tryczi pokłoniajut´sia, molaczysia:
Cariu nebesnyj, utiszytelu, Dusze istyny, szczo wsiudy jesy i wse napowniajesz, skarbe dibr i żyttia podatelu, pryjdy i wsełysia w nas, i oczysty nas wid usiakoji skwerny, i spasy, błahyj, duszi naszi.
Sława w wysznich Bohu, i na zemli myr, w ludiach błahowolinnia (2).
Hospody, huby moji widkryj, i usta moji spowistiat´ chwału twoju.
Swiaszczenyk ciłuje Jewanhelije, a dyjakon prestoł.
Dyjakon: Czas prawyty Hospodewi, władyko, błahosłowy.
Swiaszczenyk, błahosłowlajuczy joho:
Błahosłowen Boh nasz zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
D.: Pomołysia za mene, władyko.
Nechaj naprawyt´ Hospod´ stopy twoji.
Dyjakon: Pomjany mene, władyko swiatyj.
Nechaj pomjane Tebe Hospod´ Boh u carstwi swojim zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
D.: Amiń.
Dyjakon wychodyt´ pered ikonostas i, stawszy naproty swiatych dwerej, wkłoniajet´sia tryczi, molaczysia:
Hospody, huby moji widkryj, i usta moji spowistiat´ chwału twoju.

BOŻESTWENNA LITURHIJA
WASYLIJA WEŁYKOHO

Liturhija słowa
Dyjakon: Błahosłowy, władyko.
Swiaszczenyk: Błahosłowenne carstwo Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Myrna jektenija
Dyjakon: W myri Hospodu pomolimsia.
Ludy, na kożne proszennia: Hospody, pomyłuj.
Za myr z wysot i spasennia dusz naszych Hospodu pomolimsia.
Za myr wśbho switu, dobryj stan swiatych bożych cerkow i zjednannia wsich Hospodu pomolimsia.
Za swiatyj chram cej i tych, szczo z wiroju, błahohowinniam i strachom bożym wchodiat´ do nioho, Hospodu pomolimsia.
Za swiatiszoho wsełenśkoho archyjereja (imja), papu Rymśkoho, i za błażenniszoho patrijarcha naszoho (imja), i preoswiaszczenniszoho archyjepjskopa j mytropołyta naszoho Kyr (imja), boholubywoho jepyskopa naszoho Kyr (imja), czesne preswiterstwo, u Chrysti dyjakonstwo, za wweś pryczet i ludej Hospodu pomolimsia.
Za Bohom bereżenyj narod nasz, za prawlinnia i wse wijśko Hospodu pomolimsia.
Za horod cej (Za seło ce, Za swiatu obytel ciu), i za wsiakyj horod, krajinu, i za tych, szczo wiroju żywut´ u nych, Hospodu pomolimsia.
Za dobre polittia, za wrożaj płodiw zemnych i czasy myrni Hospodu pomolimsia.
Za pławajuczych, podorożujuczych (na zemli i w powitri), nedużych, strażdajuczych, połonenych, i za spasennia jich Hospodu pomolimsia.
Szczob izbawytysia nam wid usiakoji skorby, hniwu j nużdy, Hospodu pomolimsia.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Preswiatu, preczystu, prebłahosłowennu, sławnu Władyczyciu naszu Bohorodyciu i prysnodiwu Mariju, z usima swiatymy pomjanuwszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
Mołytwa perszoho antyfonu
Swiaszcz.: Hospody Boże nasz, twoja włada neskazanna i sława neosiażna, twoja mylist´ bezmirna i czołowikolubije newymowne. Sam, Władyko, po dobroserdecznosti twoij spohlań na nas i na swiatyj chram cej, i stwory z namy i tymy, szczo molat´sia z namy, bahati myłosti twoji.
Bo Tobi nałeżyt´ usiaka sława, czest´ i pokłonennia, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Perszyj antyfon powsiakdennyj
Błaho je spowiduwatysia Hospodowi i spiwaty imeni Twojemu, Wsewysznij.
Pryspiw: Mołytwamy Bohorodyci, Spase, spasy nas.
Spowiszczaty zarannia mylist´ twoju i istynu twoju na wsiaku nicz.
Mołytwamy Bohorodyci:
Bo prawyj Hospod´ Boh naci i nemaje neprawdy w nim.
Mołytwamy Bohorodyci:
(Jakszczo skoroczujet´sia Liturhiju, perejdy do Jedynorodnyj Synu).
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Mołytwamy Bohorodyci:
Perszyj antyfon woskresnyj
Woskłyknite Hospodowi, wsia zemla, spiwajte ż imeni joho, widdajte sławu chwali joho.
Mołytwamy Bohorodyci, Spase, spasy nas.
Skażite Bohowi: Jak straszni diła twoji, u mnożestwi syły Twojeji łestytymut´ Tobi worohy twoji.
Mołytwamy Bohorodyci:
(Jakszczo skoroczujet´sia Liturhiju, perejdy do Jedynorodnyj Synu)
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Mołytwamy Bohorodyci:
Perszyj psałom zobrażalnyj
Błahosłowy, dusze moja. Hospoda i, wse nutro moje, imja swiate joho.
Błahosłowy, dusze moja, Hospoda i ne zabuwaj usich daruwań joho.
Win oczyszczaje wsi bezzakonnia twoji i zcilaje wsi neduhy twoji.
Win wyzwolaje wid tlinnia żyttia Twoje, winczaje Tebe mylistiu i szczedrotamy.
Szczedryj i myłostywyj Hospod´, dowhoterpeływyj i mnohomyłostywyj.
(Jakszczo skoroczujet´sia Liturhiju, perejdy do Jedynorodnyj Synu)
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Błahosłowy, dusze moja, Hospoda i, wse nutro moje, imja swiate joho.
Błahosłowennyj Ty. Hospody.
Mała jektenija
Szcze i szcze w myri Hospodu pomolimsia.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Preswiatu, preczystu, prebłahosłowennu, sławnu Władyczyciu naszu Bohorodyciu i prysnodiwu Mariju, z usima swiatymy pomjanuwszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
Mołytwa druhoho antyfonu
Swiaszcz:. Hospody Boże nasz, spasy ludej twojich i błahosłowy nasliddia Twoje, pownotu cerkwy Twojeji ochorony, oswiaty tych, szczo lublat´ krasu domu twoho; Ty jich prosław bożestwennoju Twojeju syłoju i ne ostaw nas, szczo upowajemo na Tebe.
Bo twoja je włada i Twoje je carstwo, i syła, i sława, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Druhyj antyfon powsiakdennyj
Hospod´ wocarywsia, w krasu zodiahnuwsia, zodiahnuwsia Hospod´ u syłu i perepojasawsia.
Mołytwamy swiatych twojich. Spase, spasy nas.
Win bo utwerdyw wsełennu, wona ne poruszyt´sia.
Mołytwamy swiatych twojich:
Swidoctwa twoji welmy wirni; domowi Twojemu. Hospody, nałeżyt´ swiatist´ na dowhi dni.
Mołytwamy swiatych twojich:
“Jedynorodnyj Synu”
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Jedynorodnyj Synu i Słowe Bożyj, bezsmertnyj Ty i zwoływ Ty spasennia naszoho rady wopłotytysia wid swiatoji Bohorodyci i prysnodiwy Mariji, nezminno stawszy czołowikom. I rozpjatyj buw Ty, Chryste Boże, smertiu smert´ podoław. Ty odyn u Swiatij Trojci, riwnosławymyj z Otcem i Swiatym Duchom, spasy nas.
Druhyj antyfon woskresnyj
Boże, uszczedry nas i błahosłowy nas, proswity łyce Twoje na nas i pomyłuj nas.
Spasy nas. Synu Bożyj, szczo woskres iz mertwych, spiwajemo Tobi: Ałyłuja.
Szczob piznały my na zemli put´ twoju, u wsich narodach spasennia Twoje.
Spasy nas. Synu Bożyj:
Nechaj ispowidujut´ Tebe ludy, Boże, nechaj ispowidujut´ Tebe ludy wsi.
Spasy nas. Synu Bożyj:
Sława: I nyni: Jedynorodnyj Synu:
Druhyj psałom zobrażalnyj
Chwały, dusze moja. Hospoda. Wozchwalu Hospoda w żytti mojim, spiwatymu Bohowi mojemu, doky żywu.
Ne nadijtesia na kniaziw, na syniw czołowicześkych, w nych nema spasennia.
Wocaryt´sia Hospod´ powik. Boh twij, Sione, z rodu w rid.
Sława: I nyni: Jedynorodnyj Synu:
Mała jektenija
Szcze i szcze w myri Hospodu pomolimsia.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Preswiatu, preczystu, prebłahosłowennu, sławnu Władyczyciu naszu Bohorodyciu i prysnodiwu Mariju, z usima swiatymy pomjanuwszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
Mołytwa tretioho antyfonu
Swiaszczenyk: Hospody Boże nasz, Ty, szczo daruwaw nam ci spilni j suhołosni mołytwy, Ty, szczo obiciaw wwołyty prochannia dwoch abo trioch, szczo zhodiat´sia w imja Twoje, sam i nyni prochannia rabiw twojich na pożytok spowny, podajuczy nam i w teperisznim wici piznannia Twojeji istyny, i w buduczomu daruj żyttia wiczne.
Bo Ty błahyj i czołowikolubeć Boh jesy, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu^ i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Tretij antyfon
Pryjdite, wozradujemosia Hospodewi, woskłyknit´ Bohu, Spasytełewi naszomu.
Jakszczo budeń: Spasy nas. Synu Bożyj, u swiatych dywnyj Ty, spiwajemo Tobi: Ałyłuja.
Jakszczo nedila: Spasy nas. Synu Bożyj, szczo woskres iz mertwych, spiwajemo Tobi: Ałyłuja.
Idim pered łycem joho z ispowidanniam i psałmamy woskłyknim jomu.
Spasy nas. Synu Bożyj:
Bo Boh – wełykyj Hospod´ i car wełykyj po wsij zemli*
Spasy nas. Synu Bożyj:
Błażenni
U carstwi twojim pomjany nas. Hospody.
Błażenni wbohi duchom, bo jich je carstwo nebesne.
Błażenni płaczuczi, bo wony utiszat´sia.
Błażenni łahidni, bo wony naslidiat´ zemlu.
Błażenni hołodni i sprahneni prawdy, bo wony nasytiat´sia.
Błażenni myłostywi, bo wony pomyłuwani budut´.
Błażenni czysti sercem, bo wony Boha pobaczat´.
Błażenni myrotworni, bo wony synamy bożymy nazwut´sia.
Błażenni wyhnani za prawdu, bo jich je carstwo nebesne.
Błażenni wy, koły zneważatymut´ was, i wyżenut´, i howorytymut´ usiake łyche słowo na was neprawdywo, mene rady.
Radujtesia i weselit´sia, bo nahoroda wasza wełyka na nebesach.
Koły wirni spiwajut´ tretij antyfon (abo błażenni, jakszczo nedila), swiaszczenyk i dyjakon roblat´ małyj wchid z Jewanhelijem i, pryjszowszy do carśkych dwerej, dyjakon każe: Hospodu pomolimsia, a swiaszczenyk mołyt´sia.
Mołytwa wchodu
Władyko Hospody Boże nasz, szczo ustanowyw na nebi czyny i wojinstwa anheliw i archanheliw na służinnia Twojeji sławy, wczyny zi wchodom naszym, szczob buw wchodom swiatych anheliw, jaki sosłużat´ nam i razom sławosłowlat´ twoju błahist´.
Bo Tobi nałeżyt´ usiaka sława, czest´ i pokłonennia Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Dyjakon: Błahosłowy, władyko, swiatyj wchid.
Swiaszczenyk, błahosłowlajuczy: Błahosłowen wchid swiatych twojich zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Dyjakon: Premudrist´, prosti.
Ludy: Pryjdite, pokłonimsia i prypadim do Chrysta.
Jakszczo budeń: Spasy nas. Synu Bożyj, u swiatych dywnyj Ty, spiwajemo Tobi: Ałyłuja.
Jakszczo nedila: Spasy nas. Synu Bożyj, szczo woskres iz mertwych, spiwajemo Tobi: Ałyłuja.
Todi spiwajemo tropari j kondaky.
Mołytwa Tryswiatoji pisni
Swiaszcz.: Boże swiatyj, szczo w swiatych perebuwajesz, Tebe tryswiatym hołosom serafymy ospiwujut´, i cheruwymy sławosłowlat´, i wsi nebesni syły Tobi pokłoniajut´sia. Ty z nebuttia do buttia prywiw use, stworyw czołowika na obraz twij i na podobu i wsiakymy daramy joho prykrasyw. Ty dajesz tomu, chto prosyt´, premudrist´ i rozum i ne pohordżujesz hrisznykom, a wstanowlajesz pokajannia na spasennia. Ty spodobyw nas, smyrennych i nedostojnych rabiw twojich, i w ciu chwyłynu staty pered sławoju swiatoho twoho żertownyka i nałeżne Tobi pokłonennia i sławosłowja prynosyty.
Sam, Władyko, pryjmy i z ust nas, hrisznych, tryswiatu pisniu i posity nas błahostiu Twojeju. Prosty nam usiake prohriszennia, wolne i newolne, oswiaty naszi duszi i tiła i daj nam pobożno służyty Tobi wsi dniżyttia naszoho, mołytwamy swiatoji Bohorodypi i wsich swiatych, szczo wid wiku Tobi uhodni buły.
Dyjakon: Błahosłowy, władyko, czas tryswiatoho.
Swiaszczenyk: Bo Ty swiatyj jesy, Boże nasz, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas.
Dyjakon: I na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Tryswiate
Swiatyj Boże, swiatyj kripkyj, swiatyj bezsmertnyj, pomyłuj nas (3).
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Swiatyj bezsmertnyj, pomyłuj nas.
Swiatyj Boże, swiatyj kripkyj, swiatyj bezsmertnyj, pomyłuj nas.
Zamist´ Tryswiatoho
na Rizdwo Chrystowe, na Bohojawłennia Hospodnie, u Strasnu subotu:
Wy, szczo w Chrysta chrestyłysia, u Chrysta zodiahnułysia. Ałyłuja (3)
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
U Chrysta zodiahnułysia. Ałyłuja.
Wy, szczo w Chrysta chrestyłysia, u Chrysta zodiahnułysia. Ałyłuja.
w tretiu nedilu wełykoho postu:
Chrestu Twojemu pokłoniajemoś, Władyko, i swiateje woskresennia Twoje sławymo (3)
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
I swiateje woskresennia Twoje sławymo.
Chrestu Twojemu pokłoniajemoś, Władyko, i swiateje woskresennia Twoje sławymo.
Dyjakon do swiaszczenyka: Poweły, władyko.
Swiaszczenyk, widchodiaczy do hornoho miscia: Błahosłowen, chto jde w imja Hospodnie.
Dyjakon: Błahosłowy, władyko, horne sidałyszcze.
Swiaszczenyk: Błahosłowen jesy na prestoli sławy carstwa twoho, szczo sydysz na cheruwymach, zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Prokimen
Dyjakon: Bud´mo uważni.
Swiaszczenyk: Myr wsim.
Dyjakon: Premudrist´, bud´mo uważni.
Spiwci spiwajut´ prokimen zi stychom.
Apostoł
Dyjakon: Premudrist´.
Czyteć czytaje zahołowok, Apostoła:
Do Rymlan, do Korintian, do Hałatiw czy inszych – posłannia swiatoho apostoła Pawła czytannia.
Dyjakon: Bud´mo uważni.
Czyteć czytaje Apostoła.
Koły ż skinczyt´sia apostoł, mowyt´ swiaszczenyk: Myr Tobi.
Dyjakon: Premudrist´, bud´mo uważni.
Ludy: Ałyłuja, zi stychamy.
Dyjakon kadyt´.
Mołytwa pered Jewanhelijem
Swiaszczenyk: Zaswity w serciach naszych, czołowikolubcze Władyko, netlinne switło twoho bohopiznannia i widkryj mysłenni oczi naszi, szczob my rozumiły twoji jewanhelśki propowiduwannia.
Włożj w nas i strach błażennych twojich zapowidej, szczob my, peremihszy wsi tiłesni pochoti, prowadyły duchowne żyttia, dumajuczy i dijuczy wse, szczo uhodne Tobi.
Bo Ty jesy proswiczennia dusz i tiłes naszych, Chryste Boże, i Tobi sławu wozsyłajemo z beznaczalnym twojim Otcem, i preswiatym, i błahym, i żywotworiaszczym twojim Duchom, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Dyjakon: Błahosłowy, władyko, błahowistytela swiatoho apostoła i jewanhełysta (imja).
Swiaszczenyk, błahosłowlajuczy joho:
Boh, mołytwamy swiatoho sławnoho, wsechwalnoho apostoła i jewanhełysta (imja), nechaj dast´ Tobi słowo błahowistyty syłoju wełykoju dla spownennia Jewanhelija wozlubłenoho Syna swoho, Hospoda naszoho Isusa Chrysta.
Jewanhelije
Swiaszczenyk: Premudrist´, prosti, wysłuchajmo swiatoho Jewanhelija. Myr wsim.
Ludy: I duchowi Twojemu.
Dyjakon: Wid (imja) swiatoho Jewanhelija czytannia.
Ludy: Sława Tobi. Hospody, sława Tobi.
Swiaszczenyk: Bud´mo uważni.
Dyjakon czytaje Jewanhelije.
Ludy:. Sława Tobi. Hospody, sława Tobi.
Swiaszczenyk każe dyjakonowi: Myr Tobi błahowistujuczomu.
Jektenija usylnoho błahannia
Dyjakon: Promowmo wsi z usijeji duszi iz usijeji mysli naszoji promowmo.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Hospody wsederżytelu, Boże otciw naszych, mbłymoś Tobi,wysłuchaj i pomyłuj.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Pomyłuj nas, Boże po wełykij myłosti twojij, mbłymoś Tobi, wysłuchaj i pomyłuj.
Ludy, na kożne proszennia: Hospody, pomyłuj (3).
Mołytwa usylnoho błahannia
Swiaszczenyk: Hospody Boże nasz, usylne ce molinnia pryjmy wid rabiw twojich, i pomyłuj nas po mnożestwu myłosty Twojeji, i szczedroty two{ ziszły na nas i na wsich ludej twojich, szczo oczikujut´ wid Tebe bahatoji myłosty.
Dyjakon: Szcze mołymoś za swiatiszoho wsełenśkoho archyjereja (imja), papu Rymśkoho, i za błażenniszoho patrijarcha naszoho (imja), i preoswiaszczenniszoho archyjepjskopa j mytropołyta naszoho Kyr (imja), boholubywoho jepyskopa naszoho Kyr (imja), [u monastyriach: i za wseczesniszych otciw naszych, archymandryta (imja), protoihumena (imja), ihumena (imja)], za tych, szczo służat´ i posłużyły u swiatim chrami cim [u monastyriach: u swiatij obyteli cij], i za otciw naszych duchownych, i wsiu wo Chrysti bratiju naszu.
Szcze mołymoś za Bohom bereżenyj narod nasz, za prawlinnia i za wse wijśko.
Tut można dodaty inszi proszczennia.
Szcze mołymoś za predstojaczych ludej, szczo oczikujut´ wid Tebe wełykoji i bahatoji myłosty, za tych, szczo tworiat´ nam myłostyniu, i za wsich prawosławnych chrystyjan.
Swiaszczenyk: Bo myłostywyj i czołowikolubeć Boh jesy, i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
(Jakszczo skoroczujet´sia Liturhiju, perejdy do Wirni, szcze i szcze...).
Jektenija za ohłaszennych
Dyjakon: Pomolit´sia, ohłaszenni, Hospodewi.
Ludy, na kożne proszczennia: Hospody, pomyłuj.
Wirni, za ohłaszennych pomolimsia, szczob Hospod´ pomyłuwaw jich.
Ohłasyw jich słowom istyny.
Widkryw jim jewanhelije prawdy.
Pryjednaw jich do swiatoji swojeji sobornoji j apostolśkoji Cerkwy.
Spasy, pomyłuj, zastupy j ochorony jich, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ohłaszenni, hołowy waszi Hospodewi prykłonit´.
Ludy: Tobi, Hospody.
Mołytwa za ohłaszennych
Swiaszcz.: Hospody Boże nasz, szczo na nebesach żywesz i spohladajesz na wsi diła twoji, spohlań na rabiw twojich ohłaszennych, szczo skłonyły swoji szyji pered toboju, i daj jim łehke jarmo, stwory jich czesnymy człenamy swiatoji Twojeji Cerkwy, i spodoby jich kupeli znowubuttia, widpuszczennia hrichiw i odeżi netlinnia, na piznannia Tebe, istynnoho Boha naszoho.
Szczob i wony z namy sławyły preczesne j wełyczne imja Twoje, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Jektenija za wirnych
Dyjakon: Wsi ohłaszenni, wyjdit´, ohłaszenni, wyjdit´; usi ohłaszenni, wyjdit´, szczob nichto z ohłaszennych ne załyszywsia, tilkyWirni, szcze i szcze w myri Hospodu pomolimsia.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
(Jakszczo skoroczujet´sia Liturhiju, perejdy do Premudrist´. Szczob pid władoju...)
Persza mołytwa za wirnych
Swiaszczenyk: Ty, Hospody, pokazaw nam ce wełyke tajinstwo spasennia; Ty spodobyw nas, smyrennych i nedostojnych rabiw twojich, buty służytelamy swiatoho twoho żertownyka.
Ty syłoju Swiatoho twoho Ducha wczyny nas zdatnymy do służby cijeji, szczob my, neosudno stanuwszy pered swiatoju sławoju Twojeju, prynesły Tobi żertwu chwały. Ty bo dijesz use w usich. Daj, Hospody, szczob i za hrichy naszi, i za ludśki newidannia, buła pryjniatna i pryjemna żertwa nasza pered toboju.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Dyjakon: Premudrist´.
Swiaszczenyk: Bo Tobi nałeżyt´ usiaka sława, czest´ i pokłonennia, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Dyjakon: Szcze i szcze w myri Hospodu pomolimsia.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Druha mołytwa za wirnych
Swiaszczenyk: Boże, Ty, szczo w myłosti i szczedrotach posityw smyrennia nasze, postawyw nas, smyrennych, i hrisznych, i nedostojnych rabiw twojich, pered swiatoju sławoju Twojeju służyty swiatomu Twojemu żertownykowi. Ty ukripy nas syłoju Swiatoho twoho Ducha na służbu ciu i daj nam słowo na widkrywannia ust naszych, szczob pryzywaty błahodat´ Swiatoho twoho Ducha na dary, szczo majut´ buty predłożeni.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Dyjakon: Premudrist´.
Swiaszczenyk: Szczob, pid władoju Twojeju zawżdy bereżeni, Tobi sławu wozsyłały, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Liturhija żertwy
Cheruwymśka pisnia
My, cheruwymiw tajno jawlajuczy i żywotworiaszczij Trojci tryswiatuju pisniu spiwajuczy, wsiaku nyni żytejśku widłożim peczal.
Mołytwa Cheruwymśkoji pisni
Swiaszczenyk: Nichto ne dostojnyj iz zwjazanych tiłesnymy pochotiamy i prystrastiamy prychodyty, abo prybłyżatysia, abo służyty Tobi, cariu sławy, bo służyty Tobi – wełyke i straszne j samym nebesnym syłam.
Ta, odnacze, rady neskazannoho j bezmirnoho twoho czołowikolubija, bezpereminno j nezminne staw Ty czołowikom, i archyjerej nam buw jesy, i bohosłużebnoji cijeji i bezkrownoji żertwy swiaszczennodijstwo peredaw Ty nam, jak Władyka wsich. Ty bo jedynyj, Hospody Boże nasz, wołodijesz nebesnymy i zemnymy, Tebe na prestoli cheruwymśkomu nosiat´, Ty serafymiw Hospod´ i car Izrajiliw, Ty jedynyj swiatyj i w swiatych spoczywajesz. Tebe, otże, molu, jedynoho błahoho i błahouważnoho:
Spohlań na mene, hrisznoho j nepotribnoho raba twoho, i oczysty moju duszu j serce wid sowisty łukawoji. I zroby mene sposibnym, syłoju Swiatoho twoho Ducha, odiahnenoho błahodattiu swiaszczenstwa, staty pered cijeju Twojeju swiatoju trapezoju i swiaszczennodijaty swiate i preczyste Twoje tiło i czesnu krow.
Bo do Tebe prychodżu, prykłonywszy moju szyju, i molusia Tobi, szczob Ty ne widwernuw łycia twoho wid mene, ni ne widkynuw mene z otrokiw twojich, a spodoby mene, szczob ja, hrisznyj i nedostojnyj rab twij, prynis Tobi ci dary; Ty bo jesy toj, chto prynosyt´, i koho prynosiat´, i chto pryjmaje, i koho rozdajut´, Chryste Boże nasz, i Tobi sławu wozsyłajemo z beznaczalnym twojim Otcem, i preswiatym, i błahym, i żywotworiaszczym twojim Duchom, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Po mołytwi i kadżenni swiaszczenyk i dyjakon mowlat´ razom Cheruwymśku pisniu tryczi i szczorazu pokłoniajut´sia odyn raz:
My, cheruwymiw tajno jawlajuczy i żywotworiaszczij Trojci tryswiatuju pisniu spiwajuczy, wsiaku nyni żytejśku widłożim peczal, szczob i caria wsich my pryjniały, szczo joho w sławi newjdymo suprowodiat´ anhelśki czyny. Ałyłuja, ałyłuja, ałyłuja.
u Wełykyj czetwer:
Weczeri Twojeji tajnoji dneś, Synu Bożyj, mene pryczasnyka pryjmy, bo woroham twojim tajny ne powim i pociłunku ne dam Tobi, jak Juda, ałe, jak rozbijnyk ispowidaju Tebe:
Pomjany mene. Hospody, u carstwi twojim. Ałyłuja, ałyłuja, ałyłuja.
U Wełyku subotu spiwajet´sia:
Nechaj mowczyt´ wsiaka płot´ ludśka i nechaj stojit´ iz strachom i trepetom, i ni pro szczo zemne w sobi nechaj ne pomyszlaje. Car bo cariujuczych i Hospod´ wołodijuczych prychodyt´ u żertwu sebe prynesty i daty sebe na pożywu wirnym. Pered nym idut´ czyny anhelśki, z usiakym naczałom i włastiu, mnohooki cheruwymy i szestykryli serafymy, łycia zakrywajuczy i spiwajuczy pisniu: Ałyłuja, ałyłuja, ałyłuja.
Todi widchodiat´ do proskomydijnyka i swiaszczenyk kadyt´ czesni dary, molaczyś:
Boże, myłostywyj bud´ meni, hrisznomu.
Dyjakon: Wiźmy, władyko.
Swiaszczenyk: Pidnesit´ ruky waszi do swiatyni i błahosłowit´ Hospoda.
Wełykyj wchid iz czesnymy daramy
Dyjakon: Wsich was, prawosławnych chrystyjan, nechaj pomjane Hospod´ Boh u carstwi swojim zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Swiaszczenyk: Swiatiszoho wsełenśkoho archyjereja (imja), papu Rymśkoho, i błażenniszoho patrijarcha naszoho (imja), i preoswiaszczenniszoho archyjepjskopa j mytropołyta naszoho Kyr (imja), boholubywoho jepyskopa naszoho Kyr (imja), [u monastyri: wseczesniszoho otcia naszoho, archymandryta (imja), protoihumena (imja), ihumena (imja)], i wweś swiaszczenyczyj, dyjakonśkyj i monaszyj czyn, Bohom bereżenyj narod nasz, prawlinnia i wse wijśko, błahorodnych i prysnopamjatnych ktytoriw i dobroczynciw swiatoho chramu cioho (swiatoji obyteli cijeji), i wsich was, prawosławnych chrystyjan, nechaj pomjane Hospod´ Boh u carstwi swojim zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Szczob i caria wsich my pryjniały, szczo joho w sławi newydyme suprowodiat´ anhelśki czyny. Ałyłuja, ałyłuja, ałyłuja.
Swiaszczenyk: Błahoobraznyj Josyf, z drewa zniawszy preczysteje tiło Twoje, płaszczanyceju czystoju obwyw i aromatamy, w hrobi nowim, pokrywszy, położyw.
Uszczasływ, Hospody, błahowolinniam twojim Sion i nechaj zdwyhnut´sia stiny jerusałymśki. Todi upodobajesz sobi żertwu prawdy, prynoszennia i wsepałennia, todi położat´ na wiwtar twij telciw.
Swiaszczenyk do dyjakona: Pomjany mene, brate j sosłużytelu.
Dyjakon do nioho: Nechaj pomjane Hospod´ swiaszczenstwo Twoje w carstwi swojim.
Swiaszczenyk: Pomołysia za mene, sosłużytelu mij.
Dyjakon: Duch Swiatyj najde na Tebe i syła Wysznioho osinyt´ Tebe.
Swiaszczenyk:Toj że Duch nechaj spiwdije z namy wsi dni żyttia naszoho.
Dyjakon: Pomjany mene, władyko swiatyj.
Swiaszczenyk: Nechaj pomjane Tebe Hospod´ Boh u carstwi swoim zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Dyjakon: Amiń.
Prochalna, jektenija
Dyjakon: Spownim mołytwu naszu Hospodewi.
Ludy, na kożne proszennia: Hospody, pomyłuj.
Za predłożeni czesni dary Hospodu pomolimsia.
Za swiatyj chram cej, i tych, szczo z wiroju, błahohowinniam i strachom bożym wchodiat´ do nioho, Hospodu pomolimsia.
Szczob izbawytysia nam wid usiakoji skorby, hniwu j nużdy, Hospodu pomolimsia.
(Jakszczo skoroczujet´sia Liturhiju, perejdy do Szczedrotamy...).
Mołytwa prynoszennia
Swiaszczenyk: Hospody Boże nasz, szczo stworyw nas i uwiw w oce żyttia, pokazaw nam puti do spasennia, daruwaw nam widkryttia nebesnych tajinstw, – Ty bo jesy toj, chto postawyw nas na służbu ocj syłoju Ducha twoho Swiatoho. Błahozwol oto, Hospody, staty nam służytelamy nowoho twoho zapowitu, słuhamy swiatych twojich tajinstw; pryjmy nas, szczo prybłyżajemosia do swiatoho twoho żertownyka, po mnożestwu myłosty Twojeji, szczob my stały dostojnymy prynosyty Tobi ciu słowesnu i bezkrownu żertwu za naszi hrichy i ludśki newidannia; pryjniawszy jiji u swiatyj, i prenebesnyj, i mysłennyj twij żertownyk, jak pryjemnyj zapach, ziszły nam błahodat´ Swiatoho twoho Ducha.
Spohlań na nas, Boże, i podywyś na ciu naszu służbu, i pryjmy jiji, jak pryjniaw jesy Awełewi dary, Nojewi żertwy, Awraamowi wsepałennia, Mojseewi i Aronowi swiaszczenstwa, SamuIłowi myrni żertwy. Jak Ty pryjniaw wid swiatych twojich apostoliw istynnu ciu służbu, tak i z ruk nas, hrisznych, pryjmy ci dary w błahosti twojij, Hospody, szczob my, spodobywszyś służyty bez poroku swiatomu Twojemu żertownykowi, znajszły nahorodu wirnych i mudrych uprawyteliw u strasznyj deń Twojeji prawednoji widpłaty.
Zastupy, spasy i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Dnia wsioho zwerszenoho, swiatoho, myrnoho j bezhrisznoho u Hospoda prosim.
Ludy, na kożne proszennia: Podaj, Hospody.
Anheła myru, wirnoho nastawnyka, choronytela dusz i tiłes naszych u Hospoda prosim.
Proszczennia j widpuszczennia hrichiw i prohriszeń naszych u Hospoda prosim.
Dobroho j pożytocznoho duszam naszym i myru dla switu u Hospoda prosim.
Ostałyj czas żyttia naszoho w myri j pokajanni skinczyty u Hospoda prosim.
Chrystyjanśkoji konczyny żyttia naszoho, bezboliznoji, bezdohannoji, myrnoji, i dobroho odwitu na strasznim sudyszczi Chrystowim prosim.
Preswiatu, preczystu, prebłahosłowennu, sławnu Władyczyciu naszu Bohorodyciu i prysnodiwu Mariju, z usima swiatymy pomjanuwszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
Swiaszczenyk: Szczedrotamy jedynorodnoho Syna twoho, szczo z nym błahosłowen jesy, z preswiatym, i błahym, i żywotworiaszczym twojim Duchom, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Swiaszczenyk: Myr wsim.
Ludy: I duchowi Twojemu.
Dyjakon: Wozlubim druh druha, szczob odnodumno wyznawaty.
Ludy: Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, Trojciu jedynosuszcznu i nerozdilnu.
Swiaszczenyk pokłoniajet´sia tryczi, mowlaczy:
Wozlublu Tebe, Hospody, kriposte moja, Hospod´ – twerdynia moja i prybiżyszcze moje (3).
Dyjakon: Dweri, dweri w premudrosti bud´mo uważni.
Symwoł wiry
Wiruju w jedynoho Boha Otcia, wsederżytela, tworcia neba i zemli, i wsioho wydymoho i newydymoho.
I w jedynoho Hospoda Isusa Chrysta, Syna Bożoho, jedynorodnoho, wid Otcia rodżenoho pered usima wika
my, – switło wid switła. Boha istynnoho wid Boha istynnoho, rodżenoho, nesotworenoho, jedynosuszcznoho z Otcem, szczo czerez nioho wse stałosia.
Win zadla nas, ludej, i naszoho rady spasennia zijszow iz nebes, i wopłotywsia z Ducha Swiatoho i Mariji Diwy, i stawsia czołowikom.
I buw rozpjatyj za nas za Pontija Pyłata, i strażdaw, i buw pochowanyj, i woskres u tretij deń, zhidno z pysanniam. I woznissia na nebo, I sydyt´ praworucz Otcia. I wdruhe pryjde zo sławoju sudyty żywych i mertwych, a joho carstwu ne bude kincia.
I w Ducha Swiatoho, Hospoda żywotworiaszczoho, szczo wid Otcia [i Syna] izchbdyt´, szczo z Otcem i Synom riwnopokłoniajemyj i riwnosławymyj, szczo howoryw czerez prorokiw.
W jedynu, swiatu, sobornu j apostolśku cerkwu.
Ispowiduju odne chreszczennia na widpuszczennia hrichiw.
Oczikuju woskresennia mertwych i żyttia buduczoho wiku. Amiń.
Anafora
Dyjakon: Stańmo hidno, stańmo zi strachom, bud´mo uważni, szczob swiate prynoszennia w myri prynosyty.
Ludy: Mylist´ myru, żertwu chwałennia.
Swiaszczenyk: Błahodat´ Hospoda naszoho Isusa Chrysta, i lubow Boha j Otcia, i pryczastia Swiatoho Ducha, nechaj bude z usima wamy.
Ludy: I z duchom twojim.
Whoru pidnesim sercia.
Ludy: Pidnesły do Hospoda.
Błahodarim Hospoda.
Ludy: Dostojno i prawedno jest´ pokłoniatysia Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, Trojci jedynosuszcznij i nerozdilnij.
Swiaszczenyk: Suszczyj Władyko, Hospody Boże, otcze Wsederżytelu, pokłoniajemyj, dostojno woistynu, prawedno i błaho, jak hodyt´sia wełycznosti swiatosty Twojeji Tebe chwałyty, Tebe ospiwuwaty, Tebe błahosłowyty, Tobi pokłoniatysia, Tebe błahodaryty, Tebe sławyty – jedynoho istynno suszczoho Boha, – i Tobi prynosyty z sercem sokr^szenym i duchom smyrennym szo słowesnu służbu naszu. Ty jesy toj, chto daruwjw nam piznannia Twojeji istyny. I chto sprombżnyj wysłowyty syły twoi, hołosnymy wczynyty wsi chwały twoji, abo powisty wsi czudesa twoi kożnoho czasu?
Władyko wsich, Hospody neba i zemli, i wsijeji twari, wydymoji i newydymoji: Ty, szczo sydysz na prestoli sławy i spohladajesz na bezodni, beznaczalnyj, newydymyj, nezbahaennyj, neopysannyj, nezminnyj, Otcze Hospoda naszoho Isusa Chrysta, wełykoho Boha i Spasytela – upowannia naszoho. Winie bbraz Twojeji błahosty, peczat´ riwnobbrazna, jico wsobi jawlaje Tebe, Otcia, Słowo żywe; Boh istynnyj, predwiczna premudrist´; żyttia, oswiaczennia, syła, switło istynne.
Czerez nioho Duch Swiatyj jawywsia, Duch istyny, dar usynowłennia, zaporuka buduczoho nasliddia, poczatok wicznych błah, żywotworiaszcza syła, dżereło oswiaczennia. Wsia twar słowesna i rozumna, nym ukriplajuczyś, Tobi służyt´ i Tobi wozsyłaje powsiakczasne sławosłowije, bo wse służyt´ Tobi.
Bo Tebe chwalat´ anheły, archanheły, prestoły, hospod´stwa, naczała, własti, syły i mnohobki cheruwymy; pered toboju stojat´ nawkoło serafymy; szist´ krył w odnoho i szist´ krył u druhoho, i dwoma oto pokrywajut´ wony łycia swoji, a dwoma nohy, i dwoma, litajuczy, wzywajut´ odyn do bdnoho bezperestanno ustamy w newmowkajuczych sławosłowłenniach,
pobidnu pisniu spiwajuczy, wykłykujuczy, wzywajuczy i promowlajuczy.
Ludy: Swiat, swiat, swiat Hospod´ sawaot, powne nebo i zemla sławy Twojeji, osanna w wysznich. Błahosłowen, chto jde w imja Hospodnie, osanna w wysznich.
Swiaszczenyk: Z cymy błażennymy syłamy, Władyko czołowikolubcze, i my, hriszni, kłyczemo i mowymo: Swiatyj jesy woistynu i preswiatyj, i nemaje miry wełyczcziu swiatosty Twojeji, i prawednyj jesy w usich diłach twojich, bo po prawdi j istynnomu sudi Ty wse zdijsnyw na nas.
Ty stworyw czołowika, wziawszy prach iz zemli, i, wdostojiwszy obrazom twojim. Boże, postawyw Ty joho u riasnomu raju, i obituwaw jomu bezsmertne żyttia i nasołodu wicznych błah za zbereżennia zapowidej twojich. Koły ż win ne posłuchaw Tebe, istynnoho Boha, stworytela swoho, i daw sebe zwesty prymanoju zmijewoju ta wmertwyw sebe swojimy prohriszenniamy, Ty wyhnaw joho prawednym twojim sudom, Boże, z raju u swit cej i powernuw do zemli, z jakoji win buw uziatyj, sprawlajuczy jomu spasenaja czerez znowubuttia w samomu Chrysti Twojemu.
Bo ne odwernuwsia Ty dokraju wid stworinnia twoho, jake Ty stworyw, błahyj; i ne zabuw Ty diła ruk twojich, ałe posityw Ty mnohoobrazno, rady myłoserdia myłosty Twojeji; prorokiw posław Ty, tworyw Ty czudesa czerez swiatych twojich, szczo w kożnomu rodi dobrowhodyły Tobi; howoryw Ty do nas ustamy rabiw twojich, prorokiw, prowiszczajuczy nam pryjdesznie spasennia; zakon daw Ty na pomicz; anheliw postawyw Ty choronytelamy.
Koły ż pryjszła pownota czasu, Ty howoryw do nas czerez samoho Syna twoho, szczo nym i wiky stworyw Ty. Win, buwszy siajwom sławy Twojeji i naczertanniam ipostasi Twojeji, szczo, nosiaczy wse hłahołom syły swojeji, ne wważaw za posiahnennia buty riwnym Tobi, Bohu j Otciu, ałe jak Boh suszczyj, predwicznyj, na zemli jawywsia i z lud´my spiwżyw; i wopłotywszyś iz Diwy swiatoji, sam umaływ sebe, wyd raba pryjniawszy, stawszy spiwbbraznym do tiła smyrennia naszoho, szczob nas spiwobraznymy stworyty do obrazu sławy swojeji. Bo, tomu szczo czerez czołowika hrich uwijszow u swit, a czerez hrich – smert´, błahozwoływ jedynorodnyj twij Syn, suszczyj u łoni w Tebe, Boha j Otcia, szczo narodywsia wid żeny, swiatoji Bohorodyci i prysnodiwy Mariji, i, buwszy pid zakonom, osudyw Ty hrich płottiu swojeju, szczob, w Adami wmyrajuczy, ożywotworyłysia w samim Chrysti twojim.
I, pożywszy u switi ciomu, win daw spasytelni powelinnia, i, widwernuwszy nas wid idolśkoji prymany, prywiw do piznannia Tebe, istynnoho Boha j Otcia, prydbaw sobi nas u narod wybranyj, carśke swiaszczenstwo, rid swiatyj i, oczystywszy wodoju i oswiatywszy Duchom Swiatym, widdaw sebe jak zaminu smerti, szczo w sobi derżała nas za prodanych hrichowi. I, zijszowszy czerez chrest do adu, szczob napownyty soboju wse, win rozriszyw bolizni smertni, i woskres u tretij deń, i put´ prosteływ usiakij płoti woskresenajam z mertwych, bo nemożływo buło, szczob tlinnia derżało naczilnyka żjzni. Win staw poczatkom pomerłych, perworodżenym iz mertwych, szczob buty samomu usim, sered usich perszym. I, zijszowszy na nebesa, siw praworucz wełyczczia twoho na wysotach, win i pryjde widdaty kożnomu za diłamy joho.
Nam że ostawyw na spomyn spasennoho swoho strażdannia te, szczo my predłożyły za joho zapowidiamy; bo win, majuczy wyjty na wolnu, i prysnopamjatnu, i żywotworiaszczu swoju smert´, w noczi, w jaku widdaw sebe za żyttia switu, wziaw chlib na swiati swoji i preczysti ruky, pokazaw Tobi, Bohowi j Otcewi, błahodaryw, błahosłowyw (i błahosłowlaje), oswiatyw, perełomyw,
daw swiatym swojim uczenykam i apostołam, każuczy:
Pryjmit´, Jiżte, ce jest´ tiło moje, szczo za was łamajet´sia na widpuszczennia hrichiw.
Ludy: Amiń.
Swiaszczenyk: Tak samo wziaw i czaszu z płodom wynohradnym, rozwiw, błahodaryw, błahosłowyw (i znowu błahosłowlaje), oswiatyw,
daw swiatym swojim uczenykam i apostołam, każuczy:
Pyjte z neji wsi, ce jest´ krow moja nowoho zawitu, szczo za was i za mnohych proływajet´sia na widpuszczennia hrichiw.
Ludy: Amiń.
Swiaszczenyk: Ce czynit´ na mij spomyn; bo kożnoho razu, jak jiste chlib cej i pjete ciu czaszu, moju smert´ zwiszczajete, moje woskresennia spowidujete. Otoż i my, Władyko, spomynajuczy spasytelni joho strażdannia, żywotworiaszczyj chrest, trydenne pohrebennia, z mertwych woskresennia, na nebesa wozszestia, praworucz Tebe, Boha j Otcia, sydinnia, i sławne, i straszne joho druhe pryszestia,
Twoje wid twojich Tobi prynosymo za wsich i za wse.
Ludy: Tebe ospiwujemo, Tebe błahosłowymo, Tebe błahodarymo, Hospody, i mołymoś Tobi. Boże nasz.
Swiaszcz.: Rady cioho, Władyko preswiatyj, i my, hriszni i nedostojni raby twoji, spodobywszysia służyty swiatomu Twojemu żertownyku, ne za prawedni diła naszi, bo ne wczynyły my niczoho dobroho na zemli, ałe rady myłosty Twojeji i szczedrot twojich, szczo Ty jich szczedro zillaw na nas, zi smiływistiu prybłyżajemosia do swiatoho twoho żertownyka i, pokławszy mistobbrazne swiatoho tiła i krowy Chrysta twoho, Tobi mołymoś i Tebe pryzywajemo, Swiatyj nad swiatymy, szczob błahowolinniam Twojeji błahosty pryjszow Duch twij Swiatyj na nas i na predłeżaczi dary oci, i błahosłowyw jich, i oswiatyw, i pokazaw:
Dyjakon: Błahosłowy, władyko, swiatyj chlib.
Swiaszcz: Chlib oto cej samym czesnym tiłom Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta.
Dyjakon: Amiń. Błahosłowy, władyko, swiatuju czaszu.
Swiaszczenyk: A czaszu ociu samoju czesnoju krowju Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta.
Dyjakon: Amiń.
Swiaszczenyk: Prołytoju za żytty switu.
Dyjakon: Amiń, Amiń, Amiń.
Swiaszczenyk: A nas usich, szczo wid odnoho chliba i czaszi pryczaszczajemosia, zjednaj odnoho z odnym na pryczastia jedynoho Ducha Swiatoho, i wczyny, szczob ni odyn z nas ne pryczastywsia swiatoho tiła i krowy Chrysta twoho na sud abo na osudżennia, ałe, szczob znajszły my mylist´ i błahodat´ z usima swiatymy, szczo wid wiku Tobi błahouhodyły: praotciamy, otciamy, patrijarchamy, prorokamy, apostołamy, propowidnykamy, błahowisnykamy, muczenykamy, ispowidnykamy, wczytelamy, i z usiakym duchom prawednym, szczo u wiri skonczawsia.
Osobływo z preswiatoju, preczystoju, prebłahosłowennoju, sławnoju Władyczyceju naszoju Bohorodyceju i prysnodiwoju Marijeju.
Ludy: Toboju radujet´sia. Błahodatnaja, wsiaka twar, anhelśkyj sobor i czołowicześkyj rid, oswiaszczennyj chrame i raju słowesnyj, diwstwenna pochwało, szczo iz neji Boh wopłotywsia i mładencem staw – pered wikamy suszczyj Boh nasz. Łono bo Twoje prestołom sotworyw i utrobu twoju prostoriszoju nebes uczynyw. Toboju radujet´sia, Błahodatnaja, wsiaka twar, sława Tobi.
U Wełykyj czetwer j u Wełyku subotu spiwajet´sia irmos 9-oji pisni toho dnia.
Swiaszczenyk: Iz swiatym Iwanom prorokom, predteczeju i chrestytełem, zo santymy sławnymy i wsechwalnymy apostołamy, swiatym (imja), szczo joho pamjat´ tworymo, i zo wsima swiatymy twojimy, jich mołytwamy posity nas, Boże.
I pomjany wsich peredsze pomerłych u nadiji woskresennia żyttia wicznoho. (I pomynaje pomerłych za imenem). Za upokij i widpuszczennia hrichiw duszi raba twoho (raby Twojeji; dusz rabiw twojich) (imja), na misci switlim, zwidky wtekła peczal i zitchannia, upokoj, Boże nasz. I upokoj jich, de siaje switło łycia twoho.
Szcze mołymosia Tobi, pomjany, Hospody, swiatu twoju sobornu j apostolśku Cerkwu, szczo wid kinciw i aż do kinciw wsełennoji, i umyrotwory Ja, jaku Ty nabuw czesnoju krowju Chrysta twoho, i swiatyj chram cej utwerdy aż do konczyny wiku. Pomjany, Hospody, tych, szczo ci dary Tobi prynesły, i tych, za koho, kym i rady koho jich prynesły. Pomjany, Hospody, tych, szczo płody prynosiat´ i dobro tworiat´ u swiatych taooi: Cerkwach i pamjatajut´ pro wbohych; wozdaj jim twojimy bahatymy i nebesnymy daruwanniamy; daruj, jim zamist´ zemnoho – nebesne, zamist´ doczasnoho – wiczne, zamist´ tlinnoho – netlinne.
Pomjany, Hospody, tych, szczo w pustyniach, i horach, i wertepach, i propastiach zemnych. Pomjany, Hospody, tych, szczo w diwstwi, i błahohowinni, i podwyżnyctwi, i czystomu żytti perebuwajut´.
Pomjany, Hospody, Bohom bereżenyj narod nasz, prawlinnia i wse wojinstwo. Daruj jim hłybokyj i newidjemnyj myr; natchny sercia jich prychylnistiu do Cerkwy Twojeji i do wsioho narodu twoho, szczob za Jichnioho spokoju my prowadyły tyche j myrne żyttia w usiakomu błahoczesti j czystoti. Pomjany, Hospody, wsiake naczalstwo i władu, bratiw naszych u pałati i wse wojinstwo; dobrych u błahosti zbereży, łukawych dobrymy wczyny z błahistiu Twojeju. Pomjany, Hospody, tut prysutnich ludej i z oprawdanych pryczyn widsutnich, i pomyłuj jich ta nas po. .mnożestwu myłosty Twojeji; skarbnyci jich spowny wsiakym dobrom; podrużżia jich u myri j odnomysliji zbereży, mładenciw wyhoduj, mołod´ nawczy, starciw pidderż, małodusznych potisz, rozsijanych sobery, zabłukanych powerny i pryjednaj do Twojeji sobornoji j apostolśkoji Cerkwy; nawiżenych wid duchiw neczystych zwilny, z pławajuczymy pływy, z podorożnimy podorożuj, wdowyciam stań na pomicz, syrit zachysty, połonenych wyzwoły, nedużych zciły; tych, szczo na sudyszczach, i w rudnykach, i na zasłanniach, i na hirkych rabśkych robotach, i w usiakij skorbi, i nużdi, i utyskach, – pomjany, Boże.
I wsich, szczo potrebujut´ wełykoho twoho myłoserdia, i tych, szczo lublat´ nas, i tych, szczo nenawydiat´, i tych, szczo doruczyły nam, nedostojnym, mołytysia za nych, i wsich ludej twoich pomjany, Hospody Boże nasz, i na wsich wyłyj bahatu twoju mylist´, dajuczy wsim te, czoho prosiat´ na spasennia. A koho my ne pomjanuły, czerez newidannia, abo zabuttia, abo czerez mnożestwo imen, Ty sam pomjany, Bbże, szczo znajesz wik i imJa kożnoho, znajesz kożnoho wid łona materi joho.
Bo Ty jesy. Hospody, pomicz bezpomicznym, nadija beznadijnym, buriamy hnanym spaejtel, pławajuczym prystanowyszcze, nedużym likar. Sam dla wsich bud´ usim, widajuczykożnoho i prochannia joho, dim i potrebu joho. Izbaw, Hospody, horod cej (seło ce, obytel ciu), i wsiakyj horod, i kraszu wid hołodu, poszesty, zemłetrusu, potopu, wohniu, mecza, naszestia czużynciw ta miżusobnoji brani.
Najpersze pomjany, Hospody, swiatiszoho wsełenśkoho archyjereja (imja), papu Rymśkoho, błażenniszoho patrijarcha naszoho (imja), preoswiaszczenniszoho archyjepjskopa j mytropołyta naszoho kajir (imja), boholubywoho jepyskopa naszoho Kyr (imja), i daruj jich swiatym twojim Cerkwam, szczob u myri, cili, czesni, zdorowi, dowholitni prawo prawyły słowo Twojeji istyny.
Ludy: I wsich, i wse.
Swiaszczenyk: Pomjany, Hospody, raba bożoho (rabu bożu, rabiw bożych) [im ‘ja], za spasennia, posiszczennia i widpuszczennia hrichiw joho (jiji, jich).
Pomjany, Hospody, wsiake jepyskopstwo prawosławnych, szczo prawo prawlat´ słowo Twojeji istyny.
Pomjany, Hospody, po mnożestwu szczedrot twojich i moje nedostojinstwo, prosty meni wsiake prohriszennia, wolne i newolne, i, szczob, rady hrichiw mojich, Ty ne zaboronyw błahodati Swiatoho twoho Ducha wid predłeżaczych dariw.
Pomjany, Hospody, preswiterstwo, u Chrysti dyjakonstwo i wweś swiaszczenyczyj czyn, i ne posoromy ni odnoho z nas, szczo stojimo nawkoło swiatoho twoho żertownyka. Posity nas błahistiu Twojeju, Hospody, jawysia nam bahatymy twojimy szczedrotamy, daruj nam dobre j korysne polittia, doszczi myrni daruj zemli na wrożaj, błahosłowy wineć lita błahosty Twojeji, uhamuj rozdory Cerkow, uhasy hordowytist´ narodiw, wynyknennia jeresej skoro rozory syłoju Swiatoho twoho Ducha; usich nas pryjmy w carstwo Twoje, pokazawszy nas synamy switła i synamy dnia, twij myr i twoju lubow daruj nam, Hospody Boże nasz, bo wozdaw use Ty nam.
I daj nam jedynymy ustamy i jedynym sercem sławyty j ospiwuwaty preczesne j wełyczne imja Twoje, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
I nechaj budut´ myłosti wełykoho Boha i Spasa naszoho Isusa Chrysta z usima wamy.
Ludy: I z duchom twojim.
Prochalna jektenija
Dyjakon: Wsich swiatych pomjanuwszy, szcze i szcze w myri Hospodu pomolimsia.
Ludy, na kożne proszennia: Hospody, pomyłuj.
Za pryneseni j oswiaczeni czesni dary Hospodu pomolimsia.
Szczob czołowikolubeć Boh nasz, pryjniawszy jich u swiatyj, i prenebesnyj, i mysłennyj swij żertownyk, jak pryjemnyj zapach duchownyj, zisław nam bożestwennu błahodat´ i dar Swiatoho Ducha, pomolimsia.
Szczob izbawytysia nam wid usiakoji skorby, hniwu j nużdy, Hospodu pomolimsia.
Mołytwa
Swiaszczenyk: Boże nasz, Boże spasennia, Ty nas nawczy dostojno błahodaryty Tebe za błahodijannia twoji, szczo jich Ty tworyw i tworysz nam. Ty, Boże nasz, pryjniawszy ci dary, oczysty nas wid usiakoji skwerny tiła i ducha, i nawczy zwerszuwaty swiatoszczi u strasi twojim, szczob my z czystym swidczenniam sumlinnia naszoho pryjmajuczy czast´ swiatoszcziw twojich, zjednałysia zi swiatym tiłom i krowju Chrysta twoho i, dostojno pryjniawszy jich, mały Chrysta, szczo żywe w serciach naszych, i stały chramom Swiatoho twoho Ducha.
Tak, Boże nasz, i szczob ni odnoho z nas ne wczynyw Ty powynnym u cych twojich strasznych i nebesnych tajnach, ani nemicznym duszeju i tiłom, szczob nedostojno jich pryczaszczatysia, ałe daj nam do ostannioho naszoho zitchannia dostojno pryjmaty nadiju swiatoszcziw twojich jak naputtia żyttia wicznoho, na dobryj odwit na strasznomu sudi Chrysta twoho, szczob i my z usima swiatymy, jaki od wiku błahouhodyły Tobi, stały pryczasnykamy wicznych twoich błah, szczo jich pryhotowyw Ty dla tych, szczo lublat´ Tebe, Hospody.
Dyjakon: Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże, Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Dnia wsioho zwerszenoho, swiatoho, myrnoho j bezhrisznoho u Hospoda prosim.
Ludy, na kożne proszennia: Podaj, Hospody.
Anheła myru, wirnoho nastawnyka, choronytela dusz i tiłes naszych u Hospoda prosim.
Proszczennia j widpuszczennia hrichiw i prohriszeń naszych u Hospoda prosim.
Dobroho j pożytocznoho duszam naszym i myru dla switu u Hospoda prosim.
Ostałyj czas żyttia naszoho w myri j pokajanni skinczyty u Hospoda prosim.
Chrystyjanśkoji konczyny żyttia naszoho, bezboliznoji, bezdohannoji, myrnoji, i dobroho odwitu na strasznim sudyszczi Chrystowim prosim.
Jednist´ wiry i pryczastia Swiatoho Ducha wyprosywszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi, Hospody.
“Otcze nasz”
Swiaszczenyk: I spodoby nas, Władyko, zi smiływistiu, neosudno smity pryzywaty Tebe, nebesnoho Boha Otcia, i mowyty.
Ludy: Otcze nasz, Ty, szczo jesy na nebesach, nechaj swiatyt´sia imja Twoje, nechaj pryjde carstwo Twoje, nechaj bude wola twoja, jak na nebi, tak i na zemli. Chlib nasz nasuszcznyj daj nam dneś; i prosty nam dowhy naszi, jak i my proszczajemo dowżnykam naszym; i ne wwedy nas u spokusu, ałe izbaw nas wid łukawoho.
Swiaszczenyk: Bo Twoje jest´ carstwo, i syła, i sława, Otcia, i Syna, i Swiatoho Ducha, nyni i powsiakczas i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Myr wsim.
Ludy: I duchowi Twojemu.
Dyjakon: Hołowy waszi Hospodowi prykłonit´.
Ludy: Tobi, Hospody.
Swiaszczenyk: Władyko Hospody, Otcze szczedrot i Boże wsiakoji utichy, tych, szczo prykłonyły pered toboju swoji hołowy, błahosłowy, oswiaty, zbereży, ukripy, utwerdy, wid usiakoho łukawoho diła widwedy, do wsiakoho ż dobroho diła pryjednaj, i spodoby neosudno pryczastytysia cych preczystych i żywotworiaszczych twojich tajin na widpuszczennia hrichiw, na pryczastia Ducha Swiatoho.
Błahodattiu, i szczedrotamy, i czołowikolubijem jedynorodnoho Syna twoho, szczo z nym błahosłowen jesy, z preswiatym, i błahym, i żywotworiaszczym twojim Duchom, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Swiaszczenyk: Zhlańsia, Hospody, Isuse Chryste, Boże nasz, wid swiatoho żyłyszcza twoho i wid prestołu sławy carstwa twoho, i pryjdy, szczob oswiatyty nas, Ty, szczo whori z Otcem sydysz i tut z namy newjdymo perebuwajesz, i spodoby nas mohutnioju Twojeju rukoju podaty nam preczyste Twoje tiło i czesnu krow, a czerez nas usim ludiam.
Swiaszczenyk i dyjakon pokłoniajut´sia, mowlaczy tryczi:
Boże, myłostywyj bud´ meni, hrisznomu.
Pryczastia
Dyjakon: Bud´mo uważni.
Swiaszczenyk: Swiateje swiatym.
Ludy: Jedyn swiat, jedyn Hospod´, Isus Chrystos, na sławu Boha Otcia. Amiń.
I spiwajut´ pryczasnyj.
Mołytwa pryhotuwannia do swiatoho pryczastia
Wiruju, Hospody, i ispowiduju, szczo Ty wsy woistynu Chrystos, Syn Boha żywoho, szczo pryjszow u swit hrisznykiw spasty, z jakych perszyj (persza) ja.
Weczeri Twojeji tajnoji dneś. Synu Bożyj, mene pryczasnyka (pryczasnyciu) pryjmy, bo woroham twojim tajny ne powim i pociłunku ne dam Tobi, jak Juda, ałe, jak rozbijnyk, spowidajusia Tobi:
Pomjany mene, Hospody, koły pryjdesz, u carstwi twojim.
Pomjany mene, Władyko, koły pryjdesz, u carstwi twojim.
Pomjany mene. Swiatyj, koły pryjdesz, u carstwi twojim.
Nechaj ne na sudi ne w osudżennia bude meni pryczastia swiatych twojich tajin. Hospody, a na zciłennia duszi i tiła.
Boże, myłostywyj bud´ meni, hrisznomu (hrisznij).
Boże, oczysty moji hrichy i pomyłuj mene.
Bez czysła nahriszyw (nahriszyła) ja, Hospody, prosty meni.
Dyjakon: Rozdroby, władyko, swiatyj chlib.
Swiaszczenyk: Rozdroblujet´sia i rozdilujet´sia ahneć bożyj, rozdrobluwanyj i nerozdilnyj, szczo joho zawżdy jidiat´ ji njikoły ne zjidajut´, ałe pryczasnykiw win oswiaczuje.
Dyjakon: Spowny, władyko, swiatu czaszu.
Pownota Swiatoho Ducha.
Dyjakon: Amiń.
Uziawszy tepłotu, dyjakon mowyt´: Błahosłowy, władyko, tepłotu.
Swiaszczenyk błahosłowlaje i mowyt´: Błahosłowenna tepłota swiatych twojich zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Dyjakon chrestowydno wływaje deszczo do swiatoji czaszi, mowlaczy: Tepłota wiry powna Ducha Swiatoho. Amiń.
Swiaszczenyk: Dyjakone, prystupy.
D.: Podaj meni, władyko, czesne i swiate tiło Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta.
Swiaszczenyk: (Imja), swiaszczennodyjakonowi, podajet´sia czesne, i swiate, i preczyste tiło Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta na widpuszczennia joho hrichiw i na żyttia wiczne.
Dyjakon: Wiruju, Hospody...
Swiaszczenyk: Czesne i preswiate tiło Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta podajet´sia meni, (imja), swiaszczenykowi, na widpuszczennia hrichiw mojich i na żyttia wiczne. Amiń.
Wiruju, Hospody...
Swiaszczenyk pryczaszczajet´sia z czaszi, każuczy:
Czesnoji i swiatoji krowy Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta pryczaszczajusia ja, rab bożyj, swiaszczenyk (imja), na widpuszczennia hrichiw mojich i na żyttia wiczne. Amiń.
Oce ditknułosia ust mojich, i widijme bezzakonnia moji, i hrichy moji oczystyt´.
Todi pryzywaje dyjakona: Dyjakone, prystupy.
Dyjakon: Oto prychodżu do bezsmertnoho caria i Boha naszoho. Podaj meni, władyko, czesnu i swiatu krow Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta.
Swiaszczenyk: Pryczaszczajet´sia rab bożyj, dyjakon (imja), czesnoji i swiatoji krowy Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta na widpuszczennia hrichiw swojich i na żyttia wiczne.
Oce ditknułosia ust twoich, i widijme bezzakonnia twoji, i hrichy twoji oczystyt´.
Dyjakon: Zi strachom bożym i wiroju prystupit´.
Ludy: Błahosłowen, chto jde w imja Hospodnie, Boh – Hospod´ i jawywsia nam.
Swiaszczenyk, pryczaszczajuczy kożnoho, mowyt´:
Czesnoho, i preswiatoho, i preczystoho tiła i krowy Hospoda, i Boha, i Spasa naszoho Isusa Chrysta pryczaszczajet´sia rab bożyj (raba boża) (imja), na widpuszczennia hrichiw swojich i na żyttia wiczne. Amiń.
Swiaszczenyk: Spasy, Boże, ludej twojich i błahosłowy nasliddia Twoje.
Ludy: My wydiły switło istynne, my pryjniały Ducha nebesnoho, my znajszły wiru istynnu, nerozdilnij Trojci pokłoniajemosia, wona bo spasła nas.
Swiaszczenyk kadyt´ czesni dary tryczi, każuczy: Woznesysia na nebesa, Boże, i po wsij zemli sława twoja.
Swiaszcz.: Błahosłowen Boh nasz.
Zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń. Nechaj spowniat´sia usta naszi chwałennia twoho. Hospody, szczob my spiwały sławu twoju, bo Ty spodobyw nas pryczastytysia swiatych twojich bożestwennych, bezsmertnych i żywotworiaszczych tain. Zbereży nas u twojij swiatyni – wweś deń pouczatysia prawdi twojij. Ałyłuja, ałyłuja, ałyłuja.
Błahodarna jektenija
Dyjakon: Prosti, pryjniawszy bożestwennych, swiatych, preczystych, bezsmertnych, nebesnych i żywotworiaszczych, strasznych Chrystowych tajin, dostojno błahodarim Hospoda.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Zastupy, spasy, pomyłuj i ochorony nas, Boże Twojeju błahodattiu.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Deń weś zwerszenyj, swiatyj, myrnyj i bezhrisznyj wyprosywszy, sami sebe, i odyn odnoho, i wse żyttia nasze Chrystu Bohowi widdajmo.
Ludy: Tobi Hospody.
Mołytwa błahodarennia
Swiaszczenyk: Błahodarymo Tebe Hospody Boże nasz, za pryczastia swiatych, preczystych, bezsmertnych i nebesnych twojich tajinstw, szczo jich Ty daw nam na błahodijannia, i oswiaczennia, i zciłennia dusz i tił naszych. Sam, Władyko wsich, daj, szczob pryczastia swiatoho tiła i krowy Chrysta twoho buło nam na wiru nezastydnu, lubow nełycemirnu, na umnożennia premudrosty, na zciłennia duszi i tiła, na prohnannia wsioho suprotywnoho, na zbereżennia zapowidej twojich, na spryjatływyj odwit, szczo na strasznomu sudyszczi Chrysta twoho.
Bo Ty jesy oswiaczennia nasze i Tobi sławu wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Swiaszczenyk: W myri wyjdim.
Ludy: W imeni Hospodnim.
Dyjakon: Hospodu pomolimsia.
Ludy: Hospody, pomyłuj.
Zaamwonna mołytwa
Swiaszczenyk: Hospody, Ty błahosłowlajesz tych, szczo Tebe błahosłowlajut´, i oswiaczujesz tych, szczo na Tebe upowajut´, spasy ludej twojich i błahosłowy nasliddia Twoje, pownotu cerkwy Twojeji ochorony, oswiaty tych, szczo lublat´ krasu domu twoho. Ty jich prosław bożestwennoju Twojeju syłoju i ne ostaw nas, szczo upowajemo na Tebe.
Myr switowi Twojemu daruj, cerkwam twojim, jerejam, Bohom bereżenomu narodowi naszomu, prawlinniu i wsim ludiam twojim.
Bo wsiake dobre dajannia i wsiakyj zwerszenyj dar z wysoty je, schodiaczy wid Tebe, Otcia switła, i Tobi sławu, i błahodarennia, i pokłonennia wozsyłajemo, Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń. Bud´ imja Hospodnie błahosłowenne wid nyni i do wiku (3)
Swiaszczenyk rozdaje ludiam antydor.
Psałom 33
Błahosłowlu Hospoda na wsiakyj czas, zawżdy chwała joho w ustach mojich.
U Hospodi pochwałyt´sia dusza moja, nechaj poczujut´ łahidni i wozweselat´sia.
Wozwełyczte Hospoda zo mnoju, i woznesimo imja joho wkupi.
Ja szukaw Hospoda, i win wysłuchaw mene, i wid usich skorbot mojich izbawyw mene.
Prystupit´ do nioho i proswitit´sia, i łycia waszi ne postyłajut´sia.
Ocej ubohyj wizwaw, i Hospod´ wysłuchaw joho, i wid usich skorbot joho spas joho.
Opołczyt´sia anheł Hospodeń nawkruh tych, szczo bojat´sia joho, i izbawyt´ jich.
Wkusite i wjdite, szczo błahyj Hospod´; błażen muż, szczo upowaje na nioho.
Bijtesia Hospoda, wsi swiatiji joho, bo nema nedostatku w tych, szczo bojat´sia joho.
Bahati zbidniły i zhołodniły, a tym, szczo szukajut´ Hospoda, ne zabrakne nijakoho dobra.
Pryjdite, czada, posłuchajte mene, strachu Hospodnioho nawczu was.
Chto je toj czołowik, szczo, lublaczy żyttia, bażaje wjdity dni błahi?
Strymaj jazyk twij wid zła i huby twoji, szczob ne howoryty łesty.
Widchyłysia wid zła i twory dobro, szukaj myru i biży za nym.
Oczi Hospodni na prawednych, a uszi joho na mołytwu jich.
Łyce ż. Hospodnie proty tych, szczo tworiat´ zło, szczob wykorenyty z zemli pamjat´ jich.
Wizwały prawedni, i Hospod´ wysłuchaw jich, i wid usich skorbot jich izbawyw jich.
Błyźkyj Hospod´ do sokruszenych sercejicz, i smyrennych duchom spase.
Bahato skorbot u prawednych, i wid usich nych izbawyt´ jich Hospod´.
Ochoroniaw Hospod´ usi kosti jich, ni odna z nych ne sokruszyt´sia.
Smert´ hrisznykiw luta, i ti, szczo nenawydiat´ prawednoho, zhriszat´.
Izbawyt´ Hospod´ duszi rabiw swojich, i ne zhriszat´ usi, szczo upowajut´ na nioho.
Mołytwa na spożywannia swiatych dariw
Spownyłosia i zwerszyłosia, skilky w naszij syli, Chryste Boże nasz, twoho promysłu tajinstwo: bo majemo smerty Twojeji pamjat´, my wydiły woskresennia twoho obraz, my spownyłysia bezkonecznoji Twojeji żyzni, my nasołodyłysia newyczerpnoju Twojeju pożywoju.
Błahoizwol, szczob i w buduczomu wici wsi my spodobyłysia jiji, błahodattiu beznaczalnoho twoho Otcia, i swiatoho, i błahoho, i żywotworiaszczoho twoho Ducha, nyni i powsiakczas i na wiky wikiw. Amiń
Widpust
Swiaszczenyk: Błahosłowennia Hospodnie na was, toho błahodattiu i czołowikolubijem, zawżdy, nyni i powsiakczas, i na wiky wikiw.
Ludy: Amiń.
Sława Tobi, Chryste Boże, upowannia nasze, sława Tobi.
Ludy: Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń. Hospody, pomyłuj (3). Błahosłowy.
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi (i insze za dnem), wo swiatych otcia naszoho Wasylija Wełykoho, archyjepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji), swiatoho (jakoho je chram i jakoho je deń), i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Ludy: Amiń.
Mnoholittia
Swiatiszomu wsełenśkomu archyjerejewi (imja), papi Rymśkomu, sotwory, Hospody, mnohiji i błahiji lita.
Ludy: Mnohaja lita (3).
Błażenniszomu patrijarchowi naszomu (imja), sotwory, Hospody, mnohiji i błahiji lita.
Preoswiaszczenniszomu archyjepjskopowi j mytropołytowi naszomu Kyr (imja) i boholubywomu jepyskopowi naszomu Kyr (imja) sotwory. Hospody, mnohiji i błahiji lita.
Wsiomu swiaszczenyczomu i monaszomu czynowi, usim otciam, bratam i sestram naszym, i wsim prawosławnym chrystyjanam sotwory, Hospody, mnohiji i błahiji lita.

Swiaszczenyk rozdiahajet´sia z swiaszczennych odeż, mowlaczy:
Nyni widpuskajesz raba twoho, Władyko, po hłahołu Twojemu z myrom; bo wydiły oczi moji spasennia Twoje, jake Ty uhotowyw pered łycem usich ludej: Switło na odkrowennia narodam i na sławu ludej twojich Izrajila.
Tryswiate. I po Otcze nasz:
Tropar, hłas 1: Na wsiu zemlu wyjszło wistuwannia Twoje, pryjniała bo wona słowo Twoje, szczo nym boholipno nawczyw Ty; pryrodu toho, szczo isnuje, pojasnyw Ty, zwyczaji ludśki prykrasyw Ty – carśke swiaszczenstwo, otcze prepodobnyj Wasylije. Moły Chrysta Boha za spasennia dusz naszych.
Sława: Kondak, hłas 4: Jawywsia jesy osnowoju nepochytnoju Cerkwy, podajuczy wsim ludiam władyctwo neukradne, zapeczatawszy twojimy welinniamy, nebojawłennyj Wasylije prepodobnyj.
I nyni: Bohorodycznyj: Ty, szczo wid anheła słowo pryjniała w utrobi twojij i rodyła wopłoczene Słowo Emanujiła: joho, Bohorodyce, moły za duszi naszi.
A jakszczo chocze, skaże i tropar dnia.
Hospody, pomyłuj (12).
Czesniszu wid cheruwymiw i nezriwnianno sławniszu wid serafymiw, szczo bez zotlinnia Boha Słowo porodyła, suszczu Bohorodyciu, Tebe wełyczajemo.
Sława Otciu, i Synu, i Swiatomu Duchowi, i nyni, i powsiakczas, i na wiky wikiw. Amiń.
Chrystos (u nedilu: szczo woskres iz mertwych), istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, swiatoho otcia naszoho Wasylija Wełykoho Archijepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć. Amiń.

WIDPUSTY NA LITURHIJI
Praznyczni widpusty
Na. Wozdwyżennia czesnoho Chresta
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, syłoju czesnoho j żywotworiaszczoho Chresta, jakoho dneś wsemirne wozdwyżennia switło praznujemo, [zastupnyctwom] wo swiatych otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Na Rizdwo Chrystowe i w joho naweczirja
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo narodywsia w wertepi u Wyfłejemi Judejśkim i w jasłach wozlih, spasennia naszoho rady, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, wo swiatych otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada (na Liturhiji Wasylija: wo swiatych otcia naszoho Wasylija Wełykoho, archyjepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji), i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Na Obrizannia
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo pryjniaw po zakonu wośmydenne obrizannia, spasennia naszoho rady, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, wo swiatych otcia naszoho Wasylija Wełykoho, archyjepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Na Bohojawłennia i w joho naweczirja
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo w Jordani chrestytysia zwoływ wid Iwana, spasennia naszoho rady, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, wo swiatych otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada, (na Liturhiji Wasylija: wo swiatych otcia naszoho Wasylija Wełykoho, archyjepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji), i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Na Stritennia
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo w obniattiach prawednoho Symeona nosytysia zwoływ, spasennia naszoho rady...
Na Pereobrażennia
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo na hori Taworśkij u sławi pereobrazywsia pered swiatymy swojimy uczenykamy i apostołamy...
U nedili Wełykoho postu
Chrystos, szczo woskres iz mertwych, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, wo swiatych otcia naszoho Wasylija Wełykoho, archyjepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
U subotu prawednoho Łazaria
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo pryjszow u Wytaniju wozdwyhnuty prawednoho Łazaria, spasennia naszoho rady...
U Kwitnu nedilu
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo na osla sisty i w Jerusałym pryjty zwoływ i wid ditej jewrejśkych chwału pryjniaw, spasennia naszoho rady...
U Wełykyj czetwer
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo rady premnohoji błahosty łuczszu put´ pokazaw smyrenniam na umywanni nih uczenykiw i zijszow aż do chresta i hrobu, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, wo swiatych otcia naszoho Wasylija Wełykoho, archyjepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
U Wełyku subotu
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo zadla nas ludej i naszoho rady spasennia wołeju płottiu położywsia u hrobi i zijszow na ad, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, wo swiatych otcia naszoho Wasylija Wełykoho, archyjepyskopa Kesariji Kapadokijśkoji, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
U nedilu Paschy i weś Switłyj tyżdeń
Chrystos, szczo woskres iz mertwych, smertiu smert´ podoław, i tym, szczo w hrobach, żyttia daruwaw, istynnyj Boh nasz...
U nedilu swiatoho apostoła Tomy
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo pryjszow do uczenykiw zamknenymy dwermy i Tomu uwiryw, spasennia naszoho rady...
Na Woznesennia
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo u sławi woznissia wid nas na nebo i praworucz siw Boha j Otcia, spasennia naszoho rady...
U nedilu Pjatdesiatnyci
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo w ohnennych jazykach z neba zisław preswiatoho Ducha na swiatych swojich uczenykiw i apostoliw spasennia naszoho rady...
U torżestwenne pokłonennia preczystym tajnam Tiła i Krowy Hospoda naszoho Isusa Chrysta
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo rady prebahatoji błahosty płot´ swoju jisty i krow swoju istynnu pyty na spasennia nasze daw nam...
U praznyk presołodkoho Hospoda Boha i Spasa naszoho Isusa Chrysta – Czołowikolubcia
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo kopijem rebro swoje na chresti prokołoty i lubow swoju do nas do kincia pokazaty zwoływ...
U praznyky Bohorodyci
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, jakoji Rizdwa (Pokrowa, Wchoda w chram, Neporocznoho zaczattia, Błahowiszczennia, Uspennia) dneś torżestwennyj praznyk switło sowerszajemo, wo swiatych otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
U poprazdenstwi ne howoryt´sia: torżestwennyj i switło.
Na perestawłennia swiatoho apostoła Iwana Bohosłowa
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, swiatoho sławnoho i wsechwalnoho apostoła i jewanhełysta, diwstwennyka, napersnyka i wozlubłenoho uczenyka Chrystowoho, Iwana Bohosłowa, jakoho dneś czesnoho perestawłennia pamjat´ torżestwenno praznujemo, wo swiatych otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada, i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Na sobor swiatoho archystratyha Mychajiła i inszych bezpłotnych sył
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, zastupnyctwom swiatoho archystratyha Mychajiła i inszych czesnych nebesnych sył bezpłotnych, jakych dneś sobor torżestwenno praznujemo...
Na rizdwo swiatoho Iwana Chrestytela
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, czesnoho i sławnoho proroka, predteczi i chrestytela Iwana, jakoho dneś rizdwo switło praznujemo...
Na praznyk swiatych werchownych apostoliw Petra i Pawła
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, swiatych sławnych i wsechwalnych werchownych apostoliw Petra j Pawły, jakych dneś torżestwennyj praznyk switło sowerszajemo...
U deń swiatoho proroka Illi
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi,, swiatoho sławnoho proroka Illi Teswytianyna, jakoho dneś wohnennoho schodżennia na nebo pamjat´ switło sowerszajemo.
U deń inszych swiatych, bdinnych i połyjełejnych bez wsenocznoho, mowyt´sia: jakoho (jakych) dneś pamjat´ torżestwenno sowerszajemo.
Widpusty na kożnyj deń
U nedilu
Chrystos, szczo woskres iz mertwych, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw, wo swiatych otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada, i swiatoho (jakoho je chram), i swiatoho (jakoho je deń), i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
U ponediłok
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, zastupnyctwom czesnych nebesnych sył bezpłotnych, swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw...
U wiwtorok
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, czesnoho i sławnoho proroka, predteczi i chrestytela Iwana, swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw...
U seredu i pjatnyciu
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, syłoju czesnoho j żywotworiaszczoho Chresta, [zastupnyctwom] swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw...
U czetwer
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw, wo swiatych otcia naszoho Mykołaja, archyjepyskopa, Myrłykijśkoho czudotworcia...
U subotu
Chrystos, istynnyj Boh nasz, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, syłoju czesnoho i żywotworiaszczoho Chresta, zastupnyctwom czesnych nebesnych sył bezpłotnych, czesnoho i sławnoho proroka, predteczi i chrestytela Iwana, swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw, wo swiatych otcia naszoho Mykołaja, archyjepyskopa, Myrłykijśkoho czudotworcia, swiatych sławnych i dobropobornych muczenykiw, prepodobnych i bohonosnych otciw naszych, wo swiatych otcia naszoho Iwana Zołotoustoho, archyjepyskopa Konstantynohrada, swiatych i prawednych bohootciw Joakyma j Anny, i swiatoho (jakoho je chram), i swiatoho (jakoho je deń), i wsich swiatych, pomyłuje i spase nas, jak błahyj i czołowikolubeć.
Za pomerłych
Chrystos, istynnyj Boh nasz, szczo żywymy i mertwymy wołodije, mołytwamy preczystoji swojeji Materi, swiatych sławnych i wsechwalnych apostoliw, prepodobnych i bohonosnych otciw naszych, i wsich swiatych, duszu raba swoho, (imja), szczo perestawywsia wid nas (raby swojeji, (imja), szczo perestawyłasia wid nas; duszi rabiw swojich, (imja), szczo perestawyłysia wid nas), w oselach prawednych osełyt´, na łoni Awraama upokojit´ i do prawednych pryczysłyt´, i nas pomyłuje i spase, jak błahyj i czołowikolubeć.
Takoż: U błażennim uspenni wicznyj upokij podaj, Hospody, prysnopamjatnomu rabowi Twojemu (prysnopamjatnij rabi twojij, prysnopamjatnym rabam twojim) (imja), i sotwory jomu (jij, jim) wicznuju pamjat´.

---