Modlitewnik "Pryjdite, pokłonimsia" cz.39 (pieśni - transkrypcja)

PISNI MOŁYTWA PROSŁAWY Pisnia podiaky sw. Amwrosija, jepyskopa Mediolanśkoho Tebe, Boha, chwałymo, Tebe, Hospoda, ispowidujemo. Tebe, predwicznoho Otcia, wsia zemla wełyczaje. Tobi wsi anheły, Tobi nebesa i wsi syły, Tobi cheruwymy j serafymy bezperestannymy hołosamy spiwajut´: Swiat, swiat, swiat Hospod´ Boh Sawaot! Powni nebesa i zemla wełycznoji chwały Twojeji! Tebe chwałyt´ presławnyj apostolśkyj chor. Tebe chwałyt´ zbir prorokiw. Tebe chwałyt´ preswitłe muczenykiw wojinstwo. Tebe po wsij wsełennij ispowiduje swiata Cerkwa: Otcia nezbahnennoji wełycznosty, pokłoniajemoho Twoho istynnoho i jedynorodnoho Syna, i Swiatoho Utiszytela Ducha. Ty car sławy, Chryste, Ty Otcia predwicznyj Syn jesy. Ty dla spasennia ludyny ne pohordyw diwyczoju utroboju. Ty peremih smerty żało, widczynyw dla wirujuczych carstwo nebesne. Ty praworucz Boha sydysz u sławi Otcia; Jak suddia, wirujemo, majesz pryjty. Tomu Tebe prosymo: Dopomoży rabam Twojim, szczo jich wykupyw Ty Swojeju dorohocinnoju krowju: Spodoby zi swiatymy Twojimy u wicznij sławi Twojij cariuwaty. MOŁYTWY ZA NARID Boże wełykyj, jedynyj Boże wełykyj, jedynyj, Ruś-Ukrajinu chrany, Woli i switła prominniam Ty jiji osiny. Switłom nauky i znannia Nas, ditej, proswity, W czystij lubowi do kraju, Ty nas, Boże, zrosty. Mołymoś, Boże jedynyj, Nam Ukrajinu chrany, Wsi Swoji łasky, szczedroty Ty na lud nasz zwerny. Daj jomu wolu, daj jomu dolu, Daj dobroho swita, Szczastia daj, Boże, narodu I mnohaja, mnohaja lita! Boże, wysłuchaj błahannia Boże, wysłuchaj błahannia, Nyszczyt´ newola nasz kraj, (2) W jednosti syła narodu, Boże, nam jednist´ podaj! Boże, zdijmy z nas kajdany, Ne daj zahynut´ w jarmi, (2) Wolu ziszły Ukrajini, Szczastia i dolu daj jij. Boże wełykyj, Tworcze wseswitu Boże wełykyj, Tworcze wseswitu, Na naszu ridnu zemlu spohlań. My budem wirni Twomu zawitu, Wysłuchaj nyni naszych błahań. (2) Narid w kajdanach, kraj u rujini, Nawit´ mołytyś woroh ne dast´! Boże wełykyj, daj Ukrajini Syłu i sławu, wolu i włast´! KOLADY Boh predwicznyj Boh predwicznyj narodywsia, (2) Pryjszow dneś iz nebes, Szczob spasty lud swij weś, I utiszyw wsia. W Wyfłejemi narodywsia: (2) Mesija, Chrystos nasz, I Spas nasz dla wsich nas, Nam narodywsia. Wozwistyw ce anheł Bożyj (2) Napered pastyriam, A potim zwizdariam I zemnym zwiriam. Diwa Syna, jak rodyła, (2) Zwizda sta, de Chrysta Newista Preczysta W jasłach złożyła. Trije cari nesut´ dary (2) Do Wyfłejem mista, De Diwa Preczysta Syna powyła. Zwizda jim sia objawyła (2) W dorozi o Bozi, Pry woli, pry osli Jim oznajmyła. Trije cari, de idete? (2) My idem w Wyfłejem, Winszujem spokojem I powernemsia. Inszym putem powernuły, (2) Pohanu, bezstydnu, Bezbożnu Irodu Ne powidały. Josyfowi anheł mowyt´: (2) Z dytiatkom, Matirju, Z bydlatkom, oslatkom Chaj sia choronyt´. “Sława Bohu!” – zaspiwajmo, (2) Czest´ Synu Bożomu Hospodu naszomu Poklin widdajmo. Boh sia rożdaje Boh sia rożdaje, chto ż ho może znaty! Isus mu imja, Marija mu Maty! Kolady (2) Tut anheły czudiat´sia, Rożdennoho bojat´sia, A wił stojit´, triaset´sia, Oseł smutno paset´sia, Pastyrije klaczat´, Boha w tili baczat´ Tut że, tut że, tut że, tut że, tut! Marija mu Maty prekrasno spiwaje, A chor anhelśkyj jij dopomahaje. (2) Tut anheły czudiat´sia... Josyf stareńkyj kołysze dytiatko: “Lulaj że, lulaj, małe otroczatko!” (2) Tut anheły czudiat´sia... Try sławni cari do Chrysta prychodiat´, Ładan i myro j zołoto prynosiat´. (2) Tut anheły czudiat´sia... I pastyri k Niomu tam prybihajut´, Hospoda swoho u Niomu witajut´. (2) Tut anheły czudiat´sia... I my dneś, brattia, k Niomu prybihajmo, Bohu rożdennomu sławu-czest´ widdajmo. (2) Tut anheły czudiat´sia... W Wyfłejemi dneś Marija W Wyfłejemi dneś Marija Preczysta Porodyła u wertepi nam Chrysta. (2) Sława wo wysznich Bohu, Sława wo wysznich Bohu, I myr wsim na zemli! Anheł z neba pastyriam sia jawlaje, I wesełu siu nowynu zwiszaje: (2) Sława wo wysznich Bohu... Prybihajut´ do wertepu pastyri, I z soboju nesut´ dary w ofiri. (2) Sława wo wysznich Bohu... I dytiatku kłaniajut´sia w obori, Do Joho nih prypadajut´ w pokori. (2) Sława wo wysznich Bohu... A z wostoka za zwizdoju jdut´ cari, Try presławni, prerozumni zwizdari. (2) Sława wo wysznich Bohu... Knyżnyky jim i uczeni skazały, Szczob Mesiju w Wyfłejemi pytały. (2) Sława wo wysznich Bohu... Jdut´ cari, Chrysta znachodiat´ w jaskyni, Miż bydlaty, w bidnych jasłach na sini. (2) Sława wo wysznich Bohu... Tam w smyrenniu swij mu poklin widdały, Pred nym złoto, ływan, myro pokłały. (2) Sława wo wysznich Bohu... My takoż Chrystu poklin swij widdajmo, I razom z nebesnym chorom spiwajmo: (2) Sława wo wysznich Bohu... W Wyfłejemi nowyna W Wyfłejemi nowyna, Diwa Syna porodyła, (2) Porodyła w błahodati Neporoczna Diwa-Maty Marija. Położyła na sini W wyfłejemśkij jaskyni. (2) Josyf Diwu potiszaje Powywaty pomahaje Mariji. Sława Boża i chwała U wertepi nastała: (2) Z neba anheły zlitajut´ Z Synom Bożym prosławlajut´ Mariju! Sered temnoji noczi Dywne switło bje w oczi – (2) Jasna zoria zaswityła, De dytiatko porodyła Marija. Nedałeko pastyri Pasły stado w dołyni, (2) Do wertepa prybihajut´ I z dytiatkom tut witajut´ Mariju. Na kolina padajut´, Podarunky składajut´: (2) „Szczo ubohyj może daty, Żertwujemo, Synu Bożyj, Mariji”. Szcze prychodiat´ try cari Aż zi schodu zwizdari, (2) Dla Isusa stawlat´ szczyro Ładan, zołoto i myro Mariji. I my toże pospiszim, Bohu dary prynesim, (2) U pokori prybihajmo, Z Synom Bożym wse błahajmo Mariju. Wo Wyfłejemi nyni nowyna Wo Wyfłejemi nyni nowyna: Preczysta Diwa zrodyła Syna, (2) W jasłach spowytyj pomiż bydlaty Spoczyw na sini Boh neobniatyj. Wże cheruwymy sławu spiwajut´. Anhelśki chory Spasa witajut´. (2) Pastyr ubohyj nese, szczo może, Szczob obdaryty dytiatko Boże. A jasna zoria switu hołosyt´: “Mesija radist´, szczastia prynosyt´! (2) Do Wyfłejemu spiszit´, wsi, nyni, Boha witajte w bidnij Dytyni!” Za switłom zirky deś aż zi schodu Jdut´ try władyky kniażoho rodu, (2) Zołota dary, kadyło, myro Wraz z sercem szczyrym nesut´ w ofiru. Marija Maty Syna łelije, Josyf stareńkyj pełeny hrije. (2) A car wseswitu w zymni i bolu Błahosłowyt´ nas na kraszczu dolu. Isuse myłyj, my ne bahati, Zołota, dariw ne możem daty, (2) No dar cinniszyj nesem od myra – Se wira sercia, se lubow szczyra. Hlań okom szczyrym, o, Bożyj Synu, Na naszu zemlu, na Ukrajinu, (2) Ziszły jij z neba dar prewełykyj. Szczob tia sławyła wo wiczni wiky. Wozweselimsia wsi razom nyni Wozweselimsia wsi razom nyni: Chrystos rodywsia w bidnij jaskyni! (2) Poslidnim wikom staw czołowikom, Wsi utiszajteś na zemli. Wsi utiszajteś na zemli hojno, Chwału widdajte Jomu dostojno, (2) Pożadanomu, z neba danomu, Kotoryj weś swit widkupyw. Kotoryj weś swit spase wid ada, Czrez Nioho wiczna wsim nam widrada, (2) Za toje Jomu, panu naszomu, Pisni spiwajmo sohłasno. Pisni spiwajmo sohłasno myło, I torżestwujmo wsi kupno szczyro; (2) “Sława wo wysznich, a myr dla nyżnich!” Weseło switu hłasimo. Switu hłasimo Hospoda jawno, O kotorim wże proroky dawno (2) Prorokuwały, propowidały, Szczo sia narodyt´ car wikiw. Szczo sia narodyt´ car wikiw sławy, Zitre na zemli zmijini hławy, (2) Perśkiji cari pryjszły so dary, Poklin widdały smyrenno. Poklin widdały smyrenno nyni. Chrystu rożdennu, malij dytyni: (2) Ływan i złato, i smyrnu na to Jako kadyło zi strachom. I pastyrije so strachom bihły, Tam de wił, oseł dytynu hriły; (2) Anheły w nebi, k Joho potrebi Umylno pisni spiwajut´. Pisni spiwajut´ narożdennomu, Wo jasłach nyni położennomu; (2) I my spiwajmo i wychwalajmo, Joho na wiky sławimo. Szczoby nam daw tut dowho prożyty, Carstwija Joho wsim dostupyty: (2) Wraham korytyś i jim stydytyś, A nam wo myri prożyty. Prożyty myrno w dołhodenstwiji, Służaczy Jomu w jedyneniji, (2) Czystaja Panno, Tia neprestanno Chwałym so Synom na wiky. Wsełennaja, wesełysia Wsełennaja, wesełysia: Boh wid Diwy dneś rodywsia (2) U wertepi miż bydlaty Tam Chrystowi poklin daty Carije, carije prychodiat´. Ładan, myro, złoto – dary Tam prynesły trije cari (2) Nowonarożdennomu carewi, Wsioho switu Hospodewi, Widdajut´, widdajut´ w pokori. Pastyrije prybihajut´, Zo swyrilmy poklin dajut´, (2) Piznawszy Boha rożdenna, Iz Mariji wopłoszczenna, Czystoji, czystoji Diwyci. Ty, Josyfe, ne smutysia, Weselije, dneś rodysia: (2) Cej plid bude Tobi u radist´, U weselije, u sładist´ Wid nyni, wid nyni na wiky. Tam anheły prypadajut´, „Sława wo wysznich” spiwajut´, (2) Rożdennomu otroczati Pospiszajut´sia kłaniaty – Wo jasłach, wo jasłach łeżaszczu. Pastyrijam upodobimsia, Rożdennomu pokłonimsia, (2) Szczob izwoływ myr nam daty, Skorby w radist´ preminiaty – Wirujuczym, wirujuczym u nioho. Dywnaja nowyna Dywnaja nowyna: nyni Diwa Syna (2) Porodyła w Wyfłejemi, Marija jedyna. Ne w carśkij pałati, a meży bydlaty (2) U pustyni, u jaskyni, ce treba wsim znaty: Szczo to Boha ista Marija Preczysta (2) I rożdaje, i pytaje Joho, jak newista. Na rukach trymaje, pisońky spiwaje, (2) Wsemohutnim swojim Tworcem Joho nazywaje. Mowyt´: „Lulaj, Synu, bud´ zo Mnoju wynu, (2) Bo Ty zwoływ mene wziaty za Matir jedynu!” „O, neobijmennyj, o, nepostyżennyj, (2) Spy Ty dowho, rosty skoro, Mładencze błażennyj!” “Ja w Tobi nadiju, Synu Mij, łeliju: (2) De sam budesz, Mene wiźmesz, Ty Mij dobrodiju.” “Skaży, prawosude, de chto z wirnych bude? (2) Chaj zi Mnoju pred Toboju stanut´ wsiji ludy”. “Szczob Tebe mołyty i Tebe prosyty, (2) Szczob Ty daw nam w Swojim carstwi wo wik wikiw żyty”. Na nebi zirka jasna zasiała Na nebi zirka jasna zasiała I jasnym switłom sijaje, Chwyla spasennia nam zawitała, – Tam Diwa Boha rożdaje: Szczob zemlu z nebom w odno złuczyty, (2) Chrystos rodywsia, sławite! W bidnim wertepi, w jasłach, na sini, Spoczyw Władyka, kniaź switu. Brattia, do Nioho spiszim wsi nyni, – Naszoho żde Win prywitu. Spiszim w lubowju Joho ohrity, (2) Chrystos rodywsia, sławite! Błahosłowy nas, dytiatko Boże, Dary nas nyni łaskoju, Naj ciła syła pekła ne zmoże Nas rozdiłyty z Toboju. Błahosłowy nas, my ż Twoji dity, (2) Chrystos rodywsia, sławite! Błahosłowy nas, nasz lubyj Chryste, Zło pobidyty – syłu daj, Zasij w serciach nam bażannia czyste – Micno lubyty ridnyj kraj: Szczob Ukrajina mohła radity, (2) Chrystos rodywsia, sławite! Nebo i zemla Nebo i zemla (2) nyni torżestwujut´, Anheły j ludy (2) weseło praznujut´. (2) Chrystos rodywsia, Boh wopłotywsia, Anheły spiwajut´, Cari witajut´, Poklin widdajut´, Pastyri ihrajut´, “Czudo, czudo!” – powidajut´. Wo Wyfłejemi (2) weseła nowyna: Preczysta Diwa (2) porodyła syna. (2) Chrystos rodywsia... Słowo Otczeje (2) wziało na sia tiło: W temnostiach zemnych (2) Sonce zaswityło. (2) Chrystos rodywsia... Anheły służat´ (2) swojemu korolu, I wo wertepi (2) tworiat´ Joho wolu. (2) Chrystos rodywsia... Try sławni cari (2) zi schodu prychodiat´, Ładan i smyrnu (2), zołoto prynosiat´. (2) Chrystos rodywsia... Cariu i Bohu (2) toje ofirujut´, Pastyri ludiam (2) nowynu skazujut´. (2) Chrystos rodywsia... I my rożdennu (2) Bohu poklin dajmo, “Sława wo wysznich!” (2) – Jomu zaspiwajmo. (2) Chrystos rodywsia... Nowa radist´ stała Nowa radist´ stała, Jaka ne buwała, (2) Nad wertepom zwizda jasna Switło zasijała. De Chrystos rodywsia, Z Diwy wopłotywsia, (2) Jak czołowik pełenamy Uboho powywsia. Anheły spiwajut´: „Sława” woskłykajut´, (2) Na nebesach i na zemli Myr propowidajut´. I my też spiwajmo, Caria prosławlajmo (2) I z Mariji rożdennomu Sławu j czest´ widdajmo. Za inszoju mełodijeju Nowa radist´ stała, Szczo na nebi chwała, (2) Zwizda jasna nad wertepom Uweś swit osijała. Pastyri z jahniatkom Pered tym dytiatkom (2) Na kolina prypadajut´, Caria-Boha wychwalajut´. Prosym Tebe, cariu, Nebesnyj władariu, (2) Daruj lita szczasływiji Cioho domu hospodariu. Prosym Tebe, cariu, Prosymo wsi nyni, (2) Werny wolu, poszły sławu Naszij neńci Ukrajini. Po wsiomu switu Po wsiomu switu stała nowyna: Diwa Marija Syna zrodyła, (2) Sinom prytrusyła, W jasłach położyła Hospodnioho Syna. Diwa Marija Boha prosyła: “W szczo ż by ja Syna Swoho powyła?” (2) Ty, nebesnyj Cariu, Ziszły Swoji dary Ciomu domu hospodariu. Zijszły janhoły z neba do zemli, Prynesły dary Diwi Mariji: (2) Try swiczi woskowi, Szcze j ryzy szowkowi Isusowi Chrystowi. Pryjszły try cari z schidnioji zemli, Prynesły dary Diwi Mariji: (2) Pokirno składajut´ I poklin widdajut´ Isusowi Chrystowi. Oj, zasijała zwizda na nebi, Pryjszły anheły k Diwi Mariji, (2) Spiwajut´ jij pisni, Hospodnij Newisti, I radist´ prynosiat´. WEŁYKOPOSNI PISNI Ludy moji, ludy Ludy Moji, ludy! Szczo ż Ja wam wczynyw? Abo czym że Ja was koły oskorbyw? Ja slipciam łysz waszym oczi widkrywaw, Mnohych prokażenych waszych oczyszczaw Ta j nedużych z łoża bolizni zwodyw, No niczym Ja dosi wam ne dohodyw. Ludy Moji, ludy! Szczo ż Ja wam zdiław? Ta j jaku widpłatu Ja wid was distaw? Żowcz hirku za mannu, a za wodu – kwas; Misto mja lubyty, wy Mene sejczas Na chresti rozpjały, sered strasznych muk, Krow Moju prollały z sercia, nih i ruk. Ludy Moji, ludy! Doky wam terplu? Ja do sebe wsiaki narody pryzwu, I wony prosławlat´ szcze Moje imja, I z Otcem i Duchom zwełyczajut´ mja. Ja sebe żertwuju dneś za Mij narod, Wirnym wsim daruju na wiky żywot. Na Wawyłonśkych rikach Na Wawyłonśkych rikach, Tam my sydiły, rydały, (2) Płakały my, i w slozach Tam nasz Sion spomynały. Ałyłuja, ałyłuja. Sionśku pisniu zacznit´, Nam zaspiwajte z swiatyni, (2) Nechaj posłuchaje swit, Jak my stradajem nyni. Ałyłuja, ałyłuja. Ta jak że by my mohły Pisniu Hospodniu spiwaty (2) W czużostoronnij zemli, Serciu żalu zawdawaty. Ałyłuja, ałyłuja. O, Wawyłone łychyj, Ty – okajannyj, nużdennyj! (2) Toj, szczo ob kAmiń ditej Porozbywaje, – błażennyj. Ałyłuja, ałyłuja. Pid chrest Twij staju Pid chrest Twij staju, Spasytelu mij myłyj, (2) I molu Tebe, o, daj że meni Za hrichy żal szczyryj. Za mene terpiw, za mene Ty rozpjawsia! (2) Za hrichy moji, prowynu moju, Ubyty Ty dawsia. Isuse Ty mij! Twoji bezmirni muky (2) Sylnisze wid sliw wzywajut´ mene Do żalu, pokuty. O, rany Twoji, chocz i bez ust i mowy, (2) Kłyczut´ wony nas, wzywajut´ zawżdy Do Twojej lubowy. Podaj że meni pro nych wse pamjataty: (2) Lubyty Tebe, bojatyś hricha, Tebe prosławlaty. Pokłoniajusia, mij Chryste Pokłoniajusia, mij Chryste, Chresnij rani preswiatij, Żywotwornij i preczystij Na ruci Twojij prawij. (2) Boże mij, poklin pryjmy, Po prawij mene woźmy! Pokłoniajusia, mij Chryste, Chresnij rani preswiatij, Żywotwornij i preczystij Na ruci Twojij liwij. (2) Boże mij, poklin pryjmy, Wid liwoji mja chrany! Pokłoniajusia mij Chryste, Chresnij rani preswiatij, Żywotwornij i preczystij Na nozi Twojij prawij. (2) Boże mij, poklin pryjmy, Putem prawdy mja wedy! Pokłoniajusia, mij Chryste, Chresnij rani preswiatij, Żywotwornij i preczystij, Na nozi Twojij liwij. (2) Boże mij, poklin pryjmy, Wid hricha mja zawerny! Pokłoniajusia, mij Chryste, Chresnij rani preswiatij, Żywotwornij i preczystij, W serci i Twojim rebri. (2) Boże mij, poklin pryjmy, I na wiky mja luby! Stradalna Maty Stradalna Maty pid chrestom stojała, Stała rydaty, w slozach promowlała: (2) „Oj, Synu, Synu, za jaku prowynu Perenosysz nyni tiażeńku hodynu Na chresti! Ja Tebe kupała hirkymy slozamy, Jak małym chowała pered worohamy. (2) A nyni płaczu, bo Tebe wże traczu, Wże tia, myłyj Synu, bilsze ne pobaczu, Synu Mij! Ty żertwuwawsia wsich ludej spasaty, Za to diżdawsia newynno wmyraty, (2) Za swit łukawyj, złobnyj i neprawyj, Szczo spownyw na Tobi swij zasud krowawyj Na chresti. Moja pidporo, Mij Ty swite jasnyj! Hasnesz zaskoro, wjanesz bezczasnyj. (2) A szczo ż zi Mnoju staneś, syrotoju? Ja sama na switi, jak byłyna stoju Pid chrestom. Mij Boże myłyj, userdno tia molu, Dodaj Meni syły u neszczasnim bolu; (2) Tebe błahaju, jak sama łysz znaju, I Tobi dneś Syna Moho poruczaju Na chresti”. Chrest na płeczi nakładajut´ Chrest na płeczi nakładajut´, Bjut´, katujut´, popychajut´; (2) Sered krowy, sered potu Spas ide wże na Hołhotu Upadaje raz i druhyj, Baczat´ toje żydiw słuhy, (2) Kyrynejczyk postupaje I chrest nesty pomahaje. Płaczut´ ludy, hirko płaczut´, Bo tiażeńku muku baczut´. (2) “Oj, ne płaczte nado Mnoju, A zapłaczte nad soboju!” Ot i wże hora Hołhota! Prystupaje wojniw rota: (2) Rozpynaje, prybywaje, Chrest wysoko pidnimaje. Ludśkyj rode okajannyj, Pownyj błuda, złoby pownyj! (2) Baczysz strasti Boha Syna, Wpad´ że szczyro na kolina. Byjsia w hrudy, myjś slozamy: “Boże, zmyłujsia nad namy! (2) O, ne daj nam w pekło wpasty Rady Twoho Syna strasty”. WOSKRESNI PISNI Sej deń Sej deń nam Hospod´ wysznij daw, To deń swiatyj, wełykyj, Spasytel nasz iz hrobu wstaw Carstwuje nam na wiky. (2) Czudo, czudo wsich czudes, Istynno Chrystos woskres! Żyttia nam nowe Boh daje, Mynuła wże newola – Swobidno serce w hrudiach bje, Nastała szczasna dola. (2) Czudo, czudo... Sej deń – to radist´ ludiam wsim, Toj Bożyj deń witajmo, Kripim sia dneś i weselim, Pobidnu pisń spiwajmo. (2) Czudo, czudo... Żyttia nam Boh z lubowy daw wsim, Daruje wsiu prowynu I my druh druha obijmim, Lubim swoju rodynu. (2) Czudo, czudo... Se deń proszczennia wsich hrichiw, Toż razom sia bratajmo, Zabud´mo wże nenawyst´, hniw, A myru pisń spiwajmo (2) Czudo, czudo... Żyttiam teper żywem nowym, – Lubowy, myru, zhody, Naj szczezne złoby mriacznyj dym, A ożywut´ narody. (2) Czudo, czudo... Sohłasno zaspiwajmo Sohłasno zaspiwajmo, Weselimsia razom dneś, Isusa prosławlajmo, Win bo iz mertwych woskres! (2) Chrystos woskres iz mertwych, Woskres, woskres, woskres iz mertwych, Smertiu, smertiu smert´ podoław (2), I tym, szczo w hrobach, żyttia, żyttia daruwaw. Myronosyci żeny Rankom do hroba idut´, Myra na swiati rany, Płaczuczy z soboju nesut´. (2) Chrystos woskres iz mertwych... Po dorozi pytajut´: “Chto ż nam kamiń widwałyt´?” I sumujut´, rydajut´: “Chto ż nam w pomicz pospiszyt´?” (2) Chrystos woskres iz mertwych... Anheł Bożyj napered Kamiń z hroba widwaływ I newistam wozwistyw, Szczo Isus smert´ pobidyw. (2) Chrystos woskres iz mertwych... Żinky do hrobu wwijszły, De łeżaw bezsmertnyj car, Joho w hrobi ne znajszły, Tilky ryzy i sudar. (2) Chrystos woskres iz mertwych... Sohłasno zaspiwajmo, Woskresłoho witajmo, Radujmosia nyni wsi, Jak anheły w nebesich. (2) Chrystos woskres iz mertwych... Chrystos woskres! Radist´ z neba Chrystos woskres! (2) Radist´ z neba sia jawlaje, Pascha krasna dneś wytaje, Radujtesia szczyro nyni, Boh daw szczastia wsij rodyni, Boh daw radist´ nam z nebes: Chrystos woskres! (2) Chrystos woskres! (2) Zemłeńka zi snu zbudyłaś, W trawy, kwity zamajiłaś, Zwir i ptyczka wesełyt´sia, Myrom Bożym swit krasyt´sia. Ludy! Myr daw Boh z nebes: Chrystos woskres! (2) Chrystos woskres! (2) Myr nam sam Chrystos prynosyt´, Myr nam nebo dneś hołosyt´, Myr toj Bożyj wsi witajmo, Łasku Bożu prosławlajmo, Czudo Boże wsich czudes: Chrystos woskres! (2) Chrystos woskres! (2) Uczenyky myr spiwajut´, Strach i smutok zabuwajut´, Słowo Boże wsim hołosiat´ I spasennia jim prynosiat´, A spasennia jde z nebes: Chrystos woskres! (2) Chrystos woskres! (2) W prawdi Bożij proswitimsia, W prawdi Bożij weselimsia, Szczezła wże straszna newola, Zawitała kraszcza dola, Dola Boża nam z nebes: Chrystos woskres! (2) Chrystos woskres! (2) Radujtesia, Bożi ludy, Chaj miż wamy hniw ne bude, Chaj cwite lubow wse Boża, Czysta, myła, jak kwit-roża, Bo lubow pryjszła z nebes: Chrystos woskres! (2) PISNI DO CHRYSTA Wytaj miż namy Wytaj miż namy, Chryste, wytaj! Szczastia jedyne w cej czas hostyny W newynnim serci, serci dytyny: (2) Ty nasze sonce, żyttia i raj, Wytaj miż namy, Chryste, wytaj! Wytaj miż namy, Chryste, wytaj! Nechaj radije dusza Toboju I napowniajet´sia czarom-krasoju: (2) Ty nasze sonce... Wytaj miż namy, Chryste, wytaj! Chaj cia chwyłyna rajem nam stane, Chaj w naszu duszu radist´ zahlane: (2) Ty nasze sonce... Wytaj miż namy, Chryste, wytaj! U swiatych tajnach Ty najswiatiszyj, Ludśkomu serciu Ty najlubiszyj, (2) Ty nasze sonce... Wiruju, Hospody Wiruju, Hospody, i wyznaju, Szczo Ty Syn Boha żywoho, (2) Pryjszow na zemlu, szczob duszu moju Spasty wid wsiakoho złoho. Ty za pryczasnyka w chrami swiatim Pryjmy mja w tajnij weczeri. (2) Tajnu Twojim woroham ne powim I ne widczyniu jim dweri. Ne jak toj Juda, ciłuju Tebe, Szczoby widdaty na muky, (2) A jak rozbijnyk toj szcze za żyttia, Do Tebe woznoszu ruky. Hospody Boże, mene pomjany, Jak pryjdesz w carstwo nebesne, (2) I błahodattiu mene osiny, Nechaj i hrisznyk woskresne! Nechaj pryczastia ce preswiate Na karu mja ne osudyt´, (2) Łysz na szczasływe i wiczne żyttia Duszu i tiło probudyt´. Boże, Ty myłostyw hrisznomu bud´ Meni w wełykij prowyni, (2) I bezczysłenni hrichy moji zabud´, Prosty my, Hospody, nyni. Isusa w swiatych tajnach Isusa w swiatych tajnach, Wsi my szczyro lubim, Żertwujmo wse dla Nioho, Joho błahodarim. O, raju nasz Isuse, Na tij dołyni sliz, Bidnym duszam, zboliłym, Ty szczastia, myr prynis. Isusa w swiatych tajnach... Prypadim do Isusa, Jak serce nas bołyt´, Win znaje wsi terpinnia, Win jich osołodyt´. Isusa w swiatych tajnach... Jomu zawżdy „Osanna!” – Kłycze nebesnyj zbir, Joho czest´ neustanna, I nam daje wse wzir. Isusa w swiatych tajnach... O, Isuse, Ty z lu6owy O, Isuse, Ty z lubowy Tut miż namy pozistaw, (2) Za pomeszkannia dla sebe Ty kywot ubohyj wziaw. W tim kywoti Ty carstwujesz, Z nioho łasky rozdajesz, (2) Wsich do sebe potiahajesz, Wsich pry sobi hołubysz. ‘Sły b ne wira w Boże słowo, Chto ż z ludej by pohadaw, (2) Szczob w kywoti, w wydi chliba, Wicznyj Boh skrywatyś maw? Ty pid wydom chliba smyrnyj, Nas smyrenija uczysz: (2) Wczysz nas żertwy i lubowy, Wsi nam horia sołodysz. O, za ce, szczo Ty smyrywsia Tak hłyboko tut dla nas, (2) Budem wsi Tebe lubyty Szczyrym sercem, Spase nasz. Budem wirno Ty służyty, Doky naszoho żyttia, (2) A po smerti daj nam zrity Switlist´ Bożoho łycia. Pływy switamy Pływy switamy, pisne lubowy, Chaj zwuk twij hromom soteń hude, (2) Na nas spływaje szczastia czudowe: Sam Chrystos Hospod´ u sławi jde. W malij chatyni, w malim kywoti, Hostyt´ bezmeżne szczastia, lubow: (2) Sam Chrystos Hospod´, szczo na Hołhoti Za hrichy switu daw w żertwi krow. O, preswiataja tajno lubowy! Pered toboju mudrist´ nima: (2) W czas swiatoj żiertwy tiła i krowy Chaj za nas mowyt´ wira twerda. Chaj za nas mowyt´ i serce czyste, Kajannia slozy w naszych oczach: (2) Wytaj miż namy, Spase nasz, Chryste, Wsesylnyj Boże, czudnyj w diłach. Tiło Chrystowe Tiło Chrystowe pryjmu, Spasa i Hospoda moho, (2) W serce smyrenne wiźmu Wicznoho Boha żywoho. Czaszu spasennia pryjmu Tiła i krowy swiatoji; (2) Boże imja pryzowu – Datela żyzni błahoji. Hospoda moho z nebes Ne perestanu chwałyty, (2) Sered pokuty i słez Boha wo wysznich mołyty. Hospody molu Tebe: Wysłuchaj hołosu moho. (2) Spase, pomyłuj mene I chorony mja wid złoho. PISNIA DO SWIATOHO DUCHA Cariu nebesnyj Cariu nebesnyj, Boże mohuczyj, Ty Utiszytel, Duch prawdy – Ty, Iże wezdi syj i wsewiduczyj, (2) Twojeji łasky nam nyzposły! Cariu nebesnyj, skarbe łask mnohych, Datelu żyzni, na nas zhadaj, Pryjdy, wsełysia w sercia ubohych, (2) Łasky Twojeji Ty nam podaj! Cariu nebesnyj, wid wsiakoj skwerny Ty oczysty nas, oko Twoje Nebo nechaj nam znowu prywerne, (2) I duszi naszi, błaże, spasy. PISNI DO BOHORODYCI Bohorodyce Diwo Bohorodyce Diwo, radujsia! Obradowanna, Hospod´ z Toboju, Ty miż swiatymy je preswiatoju, (2) Błahosłowenna Ty miż żenamy, Preczysta Diwo, radujsia z namy, Radujsia! Bohorodyce Diwo, radujsia! Błahosłowennyj plid Twij jest´ u Tobi, Szczo joho zaczała w czystij utrobi, (2) Ty nam zrodyła Chrysta i Spasa, Ty Maty Boża i Maty nasza, Radujsia! Bohorodyce Diwo, radujsia! Na błahodatnu wist´ Hawryjiła, Ty u smyrenni tak widpowiła: (2) „Nechaj sia stane po słowu Twomu, Ja wse słuhoju Bohu Swiatomu”. Radujsia! Bohorodyce Diwo, radujsia! Radujsia, kwite iz Nazareta, Tebe witaje Jełysaweta: (2) “Radujsia, Diwo błahosłowenna, Sławu spiwaje Tobi wsełenna, Radujsia!” Wychwalajte doły, hory Wychwalajte doły, hory, Łuhy, cwity, lisy, bory, (2) Najkrasniszu nad wsi diwy, Czudo dywne Bożoj syły. Myłym szumom, nuż poticzky, Ta j pisniamy lubi ptyczky, (2) Czest´ widdajte dneś caryci Neporocznij wsediwyci. Wsi skażit´ jij: O, Marije, O, preczudna Ty łelije! (2) Naj że bude czest´ i sława, Tworciu Twomu, o, łaskawa! Ty w lubwi nam sonce jasne, Neju powne serce krasne; (2) Ty nam misiać i zirnycia: Bo wsia czysta Ty diwycia! Ty, jak roża cwitka biła, Szczo swit wonew napownyła, (2) Bez poroka Ty zaczata, A po smerti w nebo wziata! Szczo Ty Bohu tak myłoju, Ce pokora pryczynoju; (2) Ce pokora uczynyła, Szczo Ty Boha porodyła! O, preczudna Diwo, Maty, Ne dawaj nam zahybaty, (2) Dla lubowy Syna Swoho, Chorony nas wsich wid złoho. Daj nam w łasci Bożij żyty, Swiato naszu żyzń skinczyty, (2) W nebi Boha wychwalaty, Wdiacznu pisń Ty zaspiwaty. Hen do neba Hen do neba naszi oczi, Sercia j ruky pidnesim. I Mariji rado, szczyro Wirnu służbu pryswiatim (2) Bo Marija – Boża Maty, Ne dast´ ditiam pohybaty Powede do szczastia wsich. Pid prapor Mariji Diwy Wsi hurtujmoś mużnio wraz, Żurby zemśki j zemśki mriji Kyńmo dałeko wid nas. (2) Do borby za prawdu Bożu, Za czesnot krasu premożnu Dneś stawajmo razom wsi. Wsełaskawa w kożnu chwylu Wysłuchat´ hotowa nas, Wsemohutnia łychu dolu Widwernuty może w czas, (2) Toż z Toboju, Boża Maty, My hotowi i wmyraty, Ne bojimoś ada t´my. Nasz marijśkyj sej krużoczok Dla Mariji łysz cwite, I winok z żywych cwitoczok Lubwy w dari jich nese. (2) Bo Marija – dobra Maty, Ne dast´ ditiam pohybaty, Powede do szczastia wsich. Dostojno jest´ Dostojno jest´, o, Boża Maty, Woistynnu dostojno jest´ Preneporocznu wełyczaty, Prysnobłażennij daty czest´. (2) Nad cheruwymiw Ty zasiła, Tobi sia kłonyt´ serafym, Ty Boha Słowo nam zrodyła, My prosławlajem tia wraz z nym. Koły wtomłenyj Koły wtomłenyj żyttia borboju, Bezsylnyj stanu wże zahybaty, (2) Kripy, riatuj mja, ne daj propasty, O, Boża Maty. Koły w bezmeżnij tuzi marniju, Wmisto w prostor neba sia rwaty, (2) O, piddwyhny mja, daj duszi syłu, Bożaja Maty! A koły b w strasznij pokus hodyni Na bezdoriżżia schotiw zwertatyś, (2) Zhadaj my muky Twojoho Syna, O, Boża Maty! W doli j nedoli, szczastiu czy horiu, Ne perestanu Tebe błahaty, (2) Z swojej opiky ne wypuskaj mja, O, moja Maty! Łuhamy pisń Łuhamy pisń zwuczna neseś, Z dzwinyci hraje dzwin. (2) Do Tebe jdut´ wsi dity dneś Widdaty czest´, poklin. I chto ż, jak Ty, tak lubyt´ nas, Hołubyt´, daryt´ wse: (2) Ditoczych mrij sołodkyj czas U serciach ditiam szłe? I chto ż, jak Ty, i w deń, i w nicz Wid zła nas bereże, (2) I ne spuskaje z swojich wicz Z soboju wse wede? Ty łysz odna, tomu Tobi O, Maty wsich ditej, (2) Poklin i czest´ w kożnij pori Z serdeć wirnych ditej. Marije, Diwo błahosłowenna Marije Diwo błahosłowenna, Tobi składaje poklin wsełenna. (2) Radujsia, chrame błahosty, Nadije nasza, radoste. Preneporoczna caryce, Maty, Pozwol nam, ditiam, Tobi widdaty (2) Podiaku szczyru za lubow, Za Twoji łasky, Twij pokrow. Tobi budemo wowik służyty, Duszeju, sercem Tebe sławyty: (2) Radujsia, Maty Bożaja, Spasennia switu dawszaja. Maty łaskawa, Maty jedyna, Wymoły w nebi u Twoho Syna, (2) Szczob zachid z schodom w jednosti Spiwały pisniu wdiacznosty. Marije Diwo, Caryce maja Marije Diwo, caryce maja, Tobi nesemo w żertwi lubow, (2) A Ty zastupysz wsich, wsebłahaja, Chto tilky pryjde pid Twij pokrow. U Tebe pomicz, Ty nam nadija. Ty ochorona dla nas usich. (2) Jak nas prydawyt´ wraża zatija, Nastawyt´ siti złoba i hrich. Wsebłahaja Maty Boha żywoho, Tebe błahajem w cej misiać maj, (2) Wstawsia za namy u Syna Swoho Za nas, wsich bidnych, za ridnyj kraj. Jak wirni dity, caryce maja, Tobi my złożym w żertwi lubow, (2) Ty pryhorny nas wsich, wsebłahaja, Pid Swoju mylist´, łasky pokrow. Nechaj zwenyt´ Nechaj zwenyt´ dneś kruhom Pisnia swiata lubwy. Nechaj sławyt´ na weś swit Preswiatu Matir w nebesy. (2) Marije, Boża Maty, Zhlańsia Ty nad namy. Marije, Marije, Marije, – Kłyczem wsi sercem i ustamy! Do Tebe wsi tut spiszat´ Widdaty swij poklin, Tobi na czest´ pisń neseś, Na Twoju sławu hraje dzwin. (2) Marije, Boża Maty... U stip Twojich wsi klaczat´, Do Tebe szlut´ molby: “O, preswiata, hlań na nas, Wyzwol wid horia, wid żurby!” (2) Marije, Boża Maty... O, Bohorodyce Diwo, Marije O, Bohorodyce Diwo, Marije, Radujsia, radujś, nebes łelije, Soncem prybrana, kryta duhoju, (2) Marije czysta, Hospod´ z Toboju! Błahosłowennyj plid czrewa Twoho, Ty, Neńko Spasa, Boha samoho, Dla nas spasennia w Tobi sia kryje, (2) Radujsia, raduj, neba łelije! O, wsepitaja Maty O, wsepitaja Maty (2), O, Maty, Maty błahodaty O, Maty, Maty błahodaty ispołnena. (2) Ispołnena błahodaty Preczystaja Diwo-Maty, Pomyłuj nas. Pid Twoju mylist´ prybihajem (2), Pid swiatyj Twij mohutnij pokrow Pryjniaty nas zawżdy hotow, (2) Prybihajem k Tebi, Maty, Spodoby nas błahodaty Syna Twojeho. Myłoserdija dweri (2) Otwory nam, prebłahosłowenna, Otwory nam, Diwo preczystaja, (2) My hriszniji Tebe prosym, I molby naszi zanosym: Pomyłuj nas. O, Marije, Maty Boża O, Marije, Maty Boża, Zhlańsia Ty nad namy, My do Tebe prybihajem Z slozamy, molbamy. (2) My do Tebe prybihajem I sercia prynosym, A u Tebe zastupnyctwa Mołymo i prosym. Zastupajsia w Syna Swoho, Za namy, synamy, Swoji molby nesy Jomu Z naszymym slozamy. (2) Umoły nam hrichiw proszczi, Maty, nasza Neńko, Szczob my buły sercem czysti, Jak rosa raneńko. Szczob my buły sercem czysti, Dobre wse tworyły, Jszły slidamy Syna Twoho, Po-bożomu żyły. (2) Szczob my żyły, jak Boh chocze, W szczasti czy w nedoli, Ta wse wirni, wse zhidływi Z sudom Bożoj woli. Wse zhidływi, wse w nadiji Na tu nahorodu, Szczo chrestom zjednaw Spasytel Dla ludśkoho rodu. (2) O, Marije, Maty Boża, Wstawsia Ty za namy, Ty nam wwiky budesz Maty, My Tobi – synamy. O, Maty Boża, o, rajśkyj cwite O, Maty Boża, o, rajśkyj cwite, Tebe błahajut´ wkrajinśki dity: (2) Ne daj w newoli nam zahybaty, Wkrajinu naszu werny nam, Maty. De naszi predky konały w ranach, Ne daj nam, ditiam, żyty w kajdanach, (2) Pozwol zibraty żertw naszych żnywo, Wkrajinu naszu werny nam, Diwo. O, Maty Boża, neba kniahyne, Chaj nasza pisnia do Tebe łyne, (2) W tij pisni prośba pokirna-szczyra, Daj nam diżdatyś woli i myra. O, Preczysta O, Preczysta, błahodaty powna, Nacze sonce siaje odiah Twij! Bila skranej zoriana korona, Pid stopamy wjet´sia pekła zmij, (2) Rajśka Diwo, nebesna caryce, Nasza Neńko, preczysta Diwyce, Wid ditej pryjmy, Marije dar, Pryjmy molby i lubowy żar. Wże newira Boha widkydaje, Do borni zawziatyj woroh staw, Chaj pokrow Twij wsich nas pokrywaje, Szczob u boju z nas nichto ne wpaw. (2) Rajśka Diwo... Prenebesna, preczudesna Prenebesna, preczudesna Diwo Marije! (2) Ty nam Maty wsim jedyna, Najmylisza w Swoho Syna, Maty Boża, Marije! Najczesnisza, nasławnisza Diwo Marije! (2) Cheruwymy, serafymy Wełyczajut´ tia z swiatymy, Maty Boża, Marije! Zore jasna i prekrasna, Diwo Marije! (2) Ty nadija nasza w nebi I zastupnycia w potrebi, Maty Boża, Marije! O, wsepita sławo swita, Diwo Marije! (2) Pisniu Ty zanosym szczyru I mołytwu na ofiru, Maty Boża, Marije! Błahodatna i łaskawa, Diwo Marije! (2) Na żyttia burchływim moriu, Pomahaj nam w nużdi, horiu, Maty Boża, Marije! Ty doroha wsim do Boha, Diwo Marije! (2) Wid hrichiw wse chorony nas, I do neba zawedy nas, Maty Boża, Marije! Preczystaja Diwo, Maty Preczystaja Diwo, Maty ruśkoho kraju, Z anhełamy i swiatymy tia wełyczaju. (2) Ty hrisznykiw z tiażkoji muky Czerez Swoji spasajesz ruky: Ne daj propasty! Tobi wsi swiatiji służat´, Bohorodyce, I my, hriszni, Tebe sławym, o, Władyczyce. (2) Ciłym sercem rado, smiło, Tobi służat´ dusza i tiło, Maty Czystaja! Chto ż ne znaje Twojeji łasky, Ty wsich spasajesz, W Pidkameni wsim potribni łasky zsyłajesz. (2) Temnych, chworych i ułomnych, Potiszajesz i bezdomnych – Potisz i mene! Maj w opici i myłosti wirnoho słuhu, Ne daj meni popadaty w wełyku tuhu, (2) Daj potichu i rozradu, Daj nam pomicz i poradu, Maty łaskawa! Prybihajuczych do Tebe u wsich potrebach Spomahajesz nas; wsich wirnych wedesz do neba. (2) Ne pozbaw mene nawiky Preswiatoji Twojeji opiky, Mene, hrisznoho! Podaj ruku w tiażkij chwyłyni i u trywozi, Zberihaj nas powsiakczasno w myłosti Bożij. (2) Bud´ nam sylna oborona, Ukrajinśkoho narodu Switłyj Pokrowe! Z Twojim Synom wozlubłenym bud´ nam łaskawa, A za te Preczystij Trojci chaj bude czest´, sława. (2) I Tebe, predobra Maty, Choczemo zawżdy wełyczaty Nawiky. Amiń! Prosymo tia, Diwo Prosymo Tia, Diwo, szłem do Tebe hłas, Syrotam Ty Maty, – ne łyszaj że nas! Pomoży nam, pomoży nam, Prosym z slozamy, O, Marije, o, Marije, Zmyłujś nad namy! (2) Maty Boża, zore jasna, Diwo preswiata! Pokaży nam, szczo Ty nasza, Maty prebłaha, Pokaży nam, szczo Ty nasza, Maty prebłaha. Hlań na nas łaskawo okom preswiatym, I ziszły nam pomicz – ludiam nemicznym. Pomoży nam... O, Marije, Diwo, pomjany wsich nas, I w Swojich mołytwach ne zabud´ za nas. Pomoży nam... O, pryjmy ż, caryce, naszi ti molby, Chaj dla nych prostyt´ nam Twij Syn wsi hrichy. Pomoży nam... Tam, de w nebi Tam, de w nebi Boża Maty, Nasza wticha, nasz pokrow, Tam błahajem błahodaty Dla wsich naszych mołytow. (2) Szcze ne czuwano nikoły, Szczob wona ne pomohła, Czy u horiu, czy w nedoli Cioho zemnoho żyttia. O, Marije, zore zir, Ty dajesz nam łask bezmir! Neustannyj Twij pokrow Pomicz daty wse hotow. Zaky Syn Twij wmer prybytyj Na Hołhoti w t´mi naruh, Win daw nas Tobi w opiku – Nas, ditej Swojich i słuh. (2) Toż po woli Twoho Syna Bereży nas w cim żyttiu Wid hricha i wid neszczastia, A wedy nas do raju. O, Marije, zore zir... PISNI DO SWIATYCH Swiatyj Wełykyj Wołodymyre Swiatyj Wełykyj Wołodymyre, Do Tebe szłemo molinnia szczyre. (2) Ty nasz apostoł, Ty nasz chrestytel, Ty perszyj sławnyj nasz obnowytel. Tebe wzywaje wsia Ukrajina, Bo wsim nam hrozyt´ straszna rujina: (2) Pekelnyj woroh wsiudy lutuje. Cerkwu i wiru w serciach rujnuje. Swiatyj Wełykyj Wołodymyre, Ty obnowyw nas syłoju wiry. (2) I dneś Ty żarom wiry j lubowy Prywedy narid znow do obnowy. My wsi do Tebe dneś ruky wznosym, W Tebe opiky, riatunku prosym: (2) O, wybłahaj nam kraszczoji doli, Cerkwi j narodu syły i woli. O, swiata Olho O, swiata Olho, sławna kniahyne, Moja mołytwa do Tebe łyne, Za Ukrajinu ciłu swiatu. (2) Ty jiji switłom Chrysta wkrasyła, Ty u nij mudro kołyś kniażyła, Zhlańsia nad neju i w tu poru. Swiati wełyczni Chrystowi chramy Zi zołotymy blachy werchamy, Swiatych ruk twojich diło wikiw, (2) Bat´kiwśki cerkwy nyni neridni Stojat´, jak dity zli i nehidni, Bo widcurałyś matirnich sliw. A twoji dity, szczo znak Chrystowyj, W lubowi nesły u step szowkowyj, Kołyś j za wiru kłały żyttia; (2) Nyni pohaniat´ bat´kiwśku wiru, Miż narod szyriat´ rozdor, znewiru, Swiate nechtujut´ imja Twoje. Swiata kniahyne, stań nam prowodom, My szcze tym samym nyni narodom, Jak z-pered tysiacz mynuwszych lit; (2) Wedy nas smiło, zhurtuj wsi dity W odnu hromadu, jak w winok cwity, A Ukrajina wzdryt´ kraszczyj swit. Pisniu sławy Pisniu sławy zaspiwajmo, Szczyrym sercem nyni wraz, Josafata zwełyczajmo W cej swiatyj, wełykyj czas. (2) Win za Cerkwu i za wiru, Jak swiatyj boreć Chrysta, Wse, szczo maw, prynis w ofiru: Duszu, tiło, krow, żyttia. I my nyni, brattia, zhidno, Złuczeni w lubwi Chrysta, Hospoda błahajmo hidno, Szczob prołyta krow swiata (2) Posiwom spasennym stała, Wiry, jednosty Cerkow, Szczob nawiky wsich zjednała, Pid Chrystowu choruhow! Władyko, otcze Władyko, otcze, Ty za wiru Żyttia swoje widdaw, I krowju peremih znewiru, Szczob zasiw ne propaw. (2) I zerno zrije, dozriwaje, Chocz luta buria jde, Chocz chmara sonce zakrywaje I hrim lacznyj hude. A lud twij wirnyj rwe kajdany, Mołytwu szłe Tobi. Władyko otcze, hrim chaj hriane, Po hromi jasni dni. (2) Władyko, otcze Josafate, Twij zasiw chorony, I wolu Cerkwi i Ukrajini Ty, otcze, prywerny (2). O, chto, chto Mykołaja lubyt´ O, chto, chto Mykołaja lubyt´, O chto, chto Mykołaju służyt´, (2) Tomu swiatyj Mykołaj Na wsiakyj czas pomahaj, Mykołaju! O, chto, chto spiszyt´ w twoji dwory, Toho Ty na zemli j na mori (2) Wse choronysz wid napasty, Ne dajesz mu w hrichy wpasty, Mykołaju! O, chto, chto k niomu prybihaje, Na pomicz joho pryzywaje, (2) Toj wse z horia wyjde ciło, Ochoronyt´ duszu j tiło, Mykołaju! Omofor twij nam oborona I odna wid bid ochorona, (2) Ne daj marno nam propasty, Woroham u ruky wpasty, Mykołaju! Pobiżdaj wrahiw naszych wsiudy, Pomicznyk wo skorbich nam budy, (2) Chotiaczych nas rozdoryty, Daj usta jich zahradyty, Mykołaju! Mykołaje, mołysia za namy, Błahajem Tebe zi slozamy, (2) My tia budem wychwalaty, Imja Twoje wełyczaty, Nawiky! POCHORONNI PISNI W temnu mohyłu W temnu mohyłu Tebe nesemo, Żal za toboju w serciach nesemo, (2) A dzwony sumno hrajut´ za namy, Tebe proszczajem nyni slozamy. Wże pered namy sucha mohyła – De twoja sława, krasa i syła, (2) Wsia żyttia wticha, majno nezmirne, Wsi twoji druhy i słuhy wirni? De ż twoja radist´, wticha, zabawa, De twoja mudrist´, błysk, czest´ i sława, (2) I de ż to diłaś, szczo pered dniamy Krasna i sylna buła miż namy. W temnij mohyli spicznesz za chwylu Jak cwit ziwjałyj w nimim bezsyllu (2) Porochom stanesz – pyłom, zemłeju, Spicznesz do sudu u złuci z neju. Z porochu wstałaś, porochom stanesz, Jak cwit zacwyłaś, jak cwit ziwjanesz; (2) Odyn bezsmertnyj Boh łysz nad namy, Win wsemohutnij, prawyt´ wikamy. Kruhom żyttia Kruhom żyttia mohutnie, powne syły, Nenacze more bez kincia. (2) A my szlachom hen do mohyły Wezemo pokijnyka, mercia. Dneś swit ciłyj radije i hulaje, Wesilni benkety sprawla – (2) A nasz hurt w smutku pospiszaje Hen-hen na cwyntar do chresta. „Czomu ż, czomu ż Ty nas kydajesz, druże, A sam idesz w neznanyj szlach, (2) Na serce smutok nawiwajesz, Nawodysz w duszu bil i strach? Promow, promow odno, bodaj, szcze słowo, Potisz nas w smutku i żurbi, (2) Szczob my po Tobi sliz ne łyły, Koryłyś Bohowi, sud´bi”. Otak kruhom mercia rodyna płacze, I serce nyje i bołyt´; (2) Tak szczo ż, win sliw jich wże ne baczyt´, Bo wicznym snom u trumni spyt´. Na sud strasznyj do Boha pospiszaje, Szczob zdaty sprawu iz żyttia, (2) De sam Chrystos nas osudżaje Wsi naszi wczynky i diła. „Prosty, prosty, o, Boże myłostywyj, Jomu łaskawo wsiakyj hrich, (2) Szczob win nawiky buw szczasływyj, Szczob zaznaw wsich rajśkych utich! Ne pamjataj hrichownoji prowyny, My Tebe, Boże, mołym wsi; (2) Zate my kożnoji chwyłyny Budemo wdiacznymy Tobi!” A na hori u cerkwi dzwoniat´ dzwony, Na serce tysnut´ żal i sum (2) Stychajut´ pisni skorbni tony, Łysz serce płacze – powne dum. Proszczaj, dusze Proszczaj, dusze, w konecznyj czas, Proszczaj nad hrobom nyni, (2) W dałeku dal idesz wid nas, Łyszajesz żal rodyni. Twoja sud´ba wże kłycze tia Na druhyj swit w dorohu, (2) Bo wsim odna je cil żyttia: Widdaty duszu Bohu. Łety ż, dusze, w nebesnyj kraj, Doroha to bezpeczna, (2) Tam wicznyj i błażennyj raj, Swiata żyzń bezkoneczna. So swiatymy upokoj So swiatymy upokoj, Chryste, [duszu raba Twojeho (2)] abo [duszu raby Twojeji (2)] Duszu raba Twojeho (3) upokoj. abo [raby Twojeji (3) upokoj]. So swiatymy upokoj, Chryste, [duszu raba Twojeho]. abo [duszu raby Twojeji]. (2) Idiże nist´ bolizni, ni peczały, No żyzń bezkonecznaja. Duszu... So swiatymy upokoj... W temnij mohyli wsnesz nawiky, Tebe proszczajem w skorbnij tuzi, Na nabolili ti powiky Boh szłe spoczynok Swomu (Swojij) słuzi. (2) Ach, brate nasz (sestro nasza). Proszczaj że nam – Może newdowzi Strinemoś tam! Wsesylnyj Hospody, błahajem, wicznyj Spoczynok daj Twomu (Twojij) słuzi, My zbereżemo wse hłyboku pamjat´ Na neho (neji) w naszij duszi. (2) Ach, brate nasz (sestro nasza)..